Wikipedia

Karine Ruby

francuska snowboardzistka

Karine Ruby (ur. 4 stycznia 1978 w Bonneville, zm. 29 maja 2009 na Mont Blanc[1]) – francuska snowboardzistka, mistrzyni olimpijska i świata, zwyciężczyni Pucharu Świata. Jedna z najbardziej utytułowanych snowboardzistek w historii[2][3][4][5].

Karine Ruby
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1978
Bonneville

Data i miejsce śmierci

29 maja 2009
Mont Blanc, Francja

Debiut w PŚ

24.11 1994, Zell am See (1. miejsce – PSL)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 Gigant
srebro Salt Lake City 2002 PGS
Mistrzostwa świata
złoto Lienz 1996 Gigant
złoto San Candido 1997 Snowcross
złoto Madonna di Campiglio 2001 PSL
złoto Madonna di Campiglio 2001 Gigant
złoto Madonna di Campiglio 2001 Snowcross
złoto Kreischberg 2003 Snowcross
srebro San Candido 1997 Gigant
srebro San Candido 1997 PSL
srebro Kreischberg 2003 PSL
srebro Whistler 2005 Snowcross
Puchar Świata
Kryształowa Kula
1995/1996
Kryształowa Kula
1996/1997
Kryształowa Kula
1997/1998
Kryształowa Kula
2000/2001
Kryształowa Kula
2001/2002
Kryształowa Kula
2002/2003
2. miejsce
1998/1999
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
1994/1995
Mała Kryształowa Kula
1994/1995
Mała Kryształowa Kula
1997/1998
Mała Kryształowa Kula
1996/1997
Mała Kryształowa Kula
2000/2001
2. miejsce
1998/1999
2. miejsce
1999/2000
Puchar Świata (Snowcross)
Mała Kryształowa Kula
1996/1997
Mała Kryształowa Kula
2000/2001
Mała Kryształowa Kula
2002/2003
Mała Kryształowa Kula
2003/2004
Puchar Świata (PSL)
Mała Kryształowa Kula
2001/2002
2. miejsce
2000/2001
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1995/1996
Mała Kryształowa Kula
1996/1997
Mała Kryształowa Kula
1997/1998
2. miejsce
1998/1999
3. miejsce
1994/1995
Puchar Świata (PGS)
3. miejsce
1999/2000
3. miejsce
2001/2002
Puchar Świata (PAR)
3. miejsce
1999/2000

Kariera edytuj

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 24 listopada 1994 roku w Zell am See, wygrywając rywalizację w slalomie równoległym (PSL). Tym samym już w swoim debiucie nie tylko wywalczyła pierwsze pucharowe punkty, ale od razu zwyciężyła. W zawodach tych wyprzedziła Marcellę Boermę z Holandii i Niemkę Amalie Kulawik. Łącznie 122 razy stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym 67 zwycięstw: 14 w snowcrossie, 20 w slalomie równoległym, 4 gigancie równoległym (PGS), 5 w slalomie, 23 w gigancie i 1 w supergigancie. Wyniki te dają jej pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów, zarówno pod względem zwycięstw[6] jak i miejsc na podium[7]. Ostatnie zwycięstw w zawodach PŚ odniosła 17 stycznia 2004 roku w Arosie, a ostatni raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 14 stycznia 2006 roku w Kronplatz, zajmując drugie miejsce w snowcrossie. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 1995/1996, 1996/1997, 1997/1998, 2000/2001, 2001/2002 oraz 2002/2003, kiedy zdobywała Kryształową Kulę za zwycięstwa w klasyfikacji generalnej. Wynik ten jest najlepszym w historii, zarówno wśród kobiet jak i mężczyzn[8]. Trzynastokrotnie zdobywała Małą Kryształową Kulę: pięć razy w gigancie, cztery w snowcrossie, trzy w slalomie oraz raz w slalomie równoległym. Ponadto wielokrotnie plasowała się w czołowej trójce klasyfikacji poszczególnych konkurencji.

Pierwszy medal wywalczyła w 1996 roku, zwyciężając w gigancie na mistrzostwach świata w Lienzu. Wyprzedziła tam Austriaczkę Manuelę Riegler i Sondrę van Ert z USA. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w San Candido była najlepsza w snowcrossie, a w gigancie i slalomie równoległym zdobywała srebrne medale. Z mistrzostw świata w Berchtesgaden w 1999 roku wróciła bez medalu, zajmując między innymi czwarte miejsce w PGS i PSL. Walkę o podium przegrywała tam odpowiednio z Åsą Windahl ze Szwecji i Niemką Sandrą Farmand. Największe sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata w Madonna di Campiglio w 2001 roku, gdzie najlepsza była aż w trzech konkurencjach: gigancie, snowcrossie i slalomie równoległym. Następnie, na mistrzostwach świata w Kreischbergu, zdobyła złoto w snowcrossie i srebro w slalomie równoległym, w którym przegrała tylko ze swą rodaczką, Isabelle Blanc. Wystąpiła też na mistrzostwach świata w Whistler w 2005 roku, gdzie w swoim jedynym starcie zajęła drugie miejsce w snowcrossie. Rozdzieliła tam na podium Lindsey Jacobellis z USA i Kanadyjkę Maëlle Ricker. Wyniki te czynią ją rekordzistką pod względem zdobytych medali mistrzostw świata (łącznie 10)[9] oraz wywalczonych tytułów mistrzowskich[10].

W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zwyciężyła w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła Niemkę Heidi Renoth i Brigitte Köck z Austrii. Była to pierwsza w historii konkurencja olimpijska rozegrana w snowboardzie kobiet, Roby została tym samym pierwszą mistrzynią olimpijską w snowboardzie[11]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City nie rozgrywano już giganta, Francuzka wystąpiła za to w gigancie równoległym. Zdobyła tam srebrny medal, plasując się między Isabelle Blanc i Włoszką Lidią Trettel. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, ponownie zmieniając konkurencję. Wystartowała tam w snowcrossie, odpadła jednak już w ćwierćfinałach[12].

29 maja 2009 zginęła w czasie wspinaczki na Mont Blanc[13]. Podczas przeprawy przez lodowiec Francuzka wpadła do szczeliny, ponosząc śmierć na miejscu[14].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
1.  9 lutego 1998   Nagano Gigant -
2.  15 lutego 2002   Salt Lake City Slalom równoległy   Isabelle Blanc
16. 17 lutego 2006   Turyn Gigant   Tanja Frieden

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
1.  26 stycznia 1996   Lienz Gigant -
9. 28 stycznia 1996   Lienz Slalom równoległy   Marion Posch
2.  21 stycznia 1997   San Candido Gigant   Sondra van Ert
4. 23 stycznia 1997   San Candido Slalom   Heidi Renoth
2.  25 stycznia 1997   San Candido Slalom równoległy   Dagmar Mair unter der Eggen
1.  26 stycznia 1997   San Candido Snowcross -
18. 12 stycznia 1999   Berchtesgaden Gigant   Margherita Parini
4. 14 stycznia 1999   Berchtesgaden Gigant równoległy   Isabelle Blanc
4. 15 stycznia 1999   Berchtesgaden Slalom równoległy   Marion Posch
1.  23 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Gigant -
5. 24 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Gigant równoległy   Ursula Bruhin
1.  26 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Slalom równoległy -
1.  28 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Snowcross -
5. 13 stycznia 2003   Kreischberg Gigant równoległy   Ursula Bruhin
2.  15 stycznia 2003   Kreischberg Slalom równoległy   Isabelle Blanc
1.  19 stycznia 2003   Kreischberg Snowcross -
2.  16 stycznia 2005   Whistler Snowcross   Lindsey Jacobellis

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

  1.   Zell am See – 24 listopada 1994 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  2.   Pitztal – 5 grudnia 1994 (gigant) – 1. miejsce
  3.   Altenmarkt – 1 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
  4.   Altenmarkt – 2 stycznia 1995 (slalom) – 1. miejsce
  5.   Altenmarkt – 3 stycznia 1995 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  6.   Bardonecchia – 10 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
  7.   Les Deux Alpes – 13 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
  8.   Bardonecchia – 19 stycznia 1995 (slalom) – 1. miejsce
  9.   San Candido – 21 stycznia 1995 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  10.   Bad Hindelang – 29 stycznia 1995 (gigant) – 1. miejsce
  11.   Mount Bachelor – 8 lutego 1995 (gigant) – 2. miejsce
  12.   Mount Bachelor – 9 lutego 1995 (slalom) – 1. miejsce
  13.   Breckenridge – 14 lutego 1995 (gigant) – 1. miejsce
  14.   Calgary – 23 lutego 1995 (gigant) – 1. miejsce
  15.   Calgary – 24 lutego 1995 (slalom) – 2. miejsce
  16.   Zell am See – 21 listopada 1995 (gigant) – 1. miejsce
  17.   Kanbayashi – 22 stycznia 1995 (slalom) – 3. miejsce
  18.   Sestriere – 8 grudnia 1995 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  19.   San Candido – 20 stycznia 1996 (slalom) – 2. miejsce
  20.   La Bresse – 12 stycznia 1996 (gigant) – 1. miejsce
  21.   La Bresse – 13 stycznia 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  22.   San Candido – 21 stycznia 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  23.   Kanbayashi – 10 lutego 1996 (gigant) – 3. miejsce
  24.   Kanbayashi – 11 lutego 1996 (slalom) – 3. miejsce
  25.   Yomase – 16 lutego 1996 (gigant) – 3. miejsce
  26.   Calgary – 24 lutego 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  27.   Sun Peaks – 2 marca 1996 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  28.   Boreal Ridge – 9 marca 1996 (slalom) – 1. miejsce
  29.   Alpine Meadows – 10 marca 1996 (gigant) – 2. miejsce
  30.   Mount Bachelor – 14 marca 1996 (gigant) – 1. miejsce
  31.   Mount Bachelor – 15 marca 1996 (slalom) – 1. miejsce
  32.   Zell am See – 23 listopada 1996 (snowcross) – 2. miejsce
  33.   Tignes – 28 listopada 1996 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  34.   Tignes – 29 listopada 1996 (gigant) – 2. miejsce
  35.   Whistler – 12 grudnia 1996 (supergigant) – 1. miejsce
  36.   Whistler – 13 grudnia 1996 (gigant) – 1. miejsce
  37.   Sun Peaks – 17 grudnia 1996 (snowcross) – 2. miejsce
  38.   Kreischberg – 17 stycznia 1997 (snowcross) – 2. miejsce
  39.   Lenggries – 11 stycznia 1997 (gigant) – 3. miejsce
  40.   Mont-Sainte-Anne – 31 stycznia 1997 (slalom) – 3. miejsce
  41.   Mount Bachelor – 7 lutego 1997 (gigant) – 3. miejsce
  42.   Mount Bachelor – 9 lutego 1997 (snowcross) – 1. miejsce
  43.   Yakebitaiyama – 14 lutego 1997 (gigant) – 1. miejsce
  44.   Yakebitaiyama – 15 lutego 1997 (gigant) – 2. miejsce
  45.   Morioka – 19 lutego 1997 (snowcross) – 3. miejsce
  46.   Morioka – 20 lutego 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  47.   Olang – 28 lutego 1997 (gigant) – 1. miejsce
  48.   Olang – 1 marca 1997 (slalom) – 2. miejsce
  49.   Grächen – 6 marca 1997 (slalom) – 2. miejsce
  50.   Bardonecchia – 9 marca 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  51.   Morzine – 15 marca 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  52.   Tignes – 13 listopada 1997 (gigant) – 1. miejsce
  53.   Zell am See – 22 listopada 1997 (gigant) – 1. miejsce
  54.   Sölden – 29 listopada 1997 (gigant) – 1. miejsce
  55.   Sestriere – 5 grudnia 1997 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  56.   Sestriere – 7 grudnia 1997 (gigant) – 1. miejsce
  57.   Whistler – 11 grudnia 1997 (supergigant) – 3. miejsce
  58.   Whistler – 12 grudnia 1997 (gigant) – 1. miejsce
  59.   Grächen – 9 stycznia 1998 (gigant) – 1. miejsce
  60.   Grächen – 10 stycznia 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  61.   Lienz – 13 stycznia 1998 (gigant) – 1. miejsce
  62.   Lienz – 14 stycznia 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  63.   Les Gets – 6 marca 1998 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  64.   Les Gets – 7 marca 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  65.   Tandådalen – 11 marca 1998 (gigant) – 2. miejsce
  66.   Zell am See – 14 listopada 1998 (gigant) – 2. miejsce
  67.   Tandådalen – 20 listopada 1998 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  68.   Sestriere – 28 listopada 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  69.   Sestriere – 29 listopada 1998 (gigant) – 2. miejsce
  70.   Ischgl – 4 grudnia 1998 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  71.   Mount Bachelor – 15 grudnia 1998 (supergigant) – 2. miejsce
  72.   Morzine – 5 stycznia 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  73.   Madonna di Campiglio – 25 stycznia 1999 (gigant) – 1. miejsce
  74.   Park City – 5 lutego 1999 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  75.   Park City – 7 lutego 1999 (gigant) – 2. miejsce
  76.   Asahikawa – 13 lutego 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  77.   Naeba – 19 lutego 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  78.   Olang – 12 marca 1999 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  79.   Tignes – 27 listopada 1999 (gigant) – 3. miejsce
  80.   Mont-Sainte-Anne – 18 grudnia 1999 (gigant) – 3. miejsce
  81.   Berchtesgaden – 16 stycznia 2000 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  82.   Gstaad – 19 stycznia 2000 (gigant) – 2. miejsce
  83.   Ischgl – 4 lutego 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  84.   Sapporo – 20 lutego 2000 (snowcross) – 1. miejsce
  85.   Livigno – 16 marca 2000 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  86.   Livigno – 17 marca 2000 (snowcross) – 1. miejsce
  87.   Livigno – 18 marca 2000 (gigant) – 3. miejsce
  88.   Tignes – 17 listopada 2000 (snowcross) – 1. miejsce
  89.   Ischgl – 1 grudnia 2000 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  90.   Ischgl – 2 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  91.   Ischgl – 3 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  92.   Whistler – 11 grudnia 2000 (gigant) – 1. miejsce
  93.   Mont-Sainte-Anne – 16 grudnia 2000 (gigant) – 1. miejsce
  94.   Kreischberg – 5 stycznia 2001 (snowcross) – 3. miejsce
  95.   Kreischberg – 6 stycznia 2001 (snowcross) – 1. miejsce
  96.   Gstaad – 10 stycznia 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  97.   Morzine – 13 stycznia 2001 (snowcross) – 1. miejsce
  98.   Morzine – 14 stycznia 2001 (snowcross) – 1. miejsce
  99.   Monachium – 3 lutego 2001 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  100.   Park City – 4 marca 2001 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  101.   Tignes – 18 listopada 2001 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  102.   Ischgl – 30 listopada 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  103.   Ischgl – 2 grudnia 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  104.   Valle Nevado – 6 września 2001 (snowcross) – 1. miejsce
  105.   Valle Nevado – 9 września 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  106.   Whistler – 10 grudnia 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  107.   Mont-Sainte-Anne – 15 grudnia 2001 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  108.   Arosa – 8 stycznia 2002 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  109.   L’Alpe d’Huez – 11 stycznia 2002 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  110.   Bad Gastein – 29 stycznia 2002 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  111.   Ruka – 14 marca 2002 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  112.   Tandådalen – 21 marca 2002 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  113.   Tandådalen – 23 marca 2002 (snowcross) – 3. miejsce
  114.   Berchtesgaden – 26 stycznia 2003 (snowcross) – 1. miejsce
  115.   San Candido – 29 stycznia 2003 (snowcross) – 1. miejsce
  116.   Bad Gastein – 4 lutego 2003 (snowcross) – 1. miejsce
  117.   Arosa – 16 marca 2003 (snowcross) – 3. miejsce
  118.   Whistler – 11 grudnia 2003 (snowcross) – 1. miejsce
  119.   Arosa – 16 stycznia 2004 (snowcross) – 1. miejsce
  120.   Arosa – 17 stycznia 2004 (snowcross) – 1. miejsce
  121.   Whistler – 8 grudnia 2005 (snowcross) – 2. miejsce
  122.   Kronplatz – 14 stycznia 2006 (snowcross) – 2. miejsce
  • w sumie 67 pierwszych miejsc, 31 drugich oraz 24 trzecie miejsca.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Informacja o śmierci zawodniczki na stronie sport.wp.pl. [dostęp 2009-05-29].
  2. ↑ Encyclopædia Britannica: Karine Ruby (ang.)
  3. ↑ New York Times: Karine Ruby, French Snowboarding Star, Dies at 31 (ang.)
  4. ↑ Olympic.org: Snowboarding’s first golden girl (ang.)
  5. ↑ La championne de snowboard Karine Ruby vient de se tuer... (fr.)
  6. ↑ FIS Statisics: Competitors having more than one WC Victory (ang.)
  7. ↑ FIS Statisics: Competitors having more than one WC Podium (ang.)
  8. ↑ FIS Statistics: Snowboard standings top ranking (ang.)
  9. ↑ FIS Statistics: Competitors having more than one WSC Podium (ang.)
  10. ↑ FIS Statistics: Competitors having more than one WCS Victory (ang.)
  11. ↑ Olympic Snowboard Champion Karine Ruby Memorialized in France (ang.)
  12. ↑ Snowboarding at the 2006 Torino Winter Games: Women's Boardercross Quarter-Finals. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-15)]. (ang.)
  13. ↑ Former Olympic champion snowboarder Karine Ruby dies in Chamonix climbing accident (ang.)
  14. ↑ ESPN: Champion snowboarder falls to death (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karine_Ruby&oldid=70324281”