Międzynarodowa Konferencja Południkowa
Międzynarodowa Konferencja Południkowa (International Meridan Conference) – konferencja zorganizowana w Waszyngtonie w 1884 roku, której zadaniem było ustalenie południka zerowego i czasu uniwersalnego.
.gif)
| |
| Data |
1884 |
|---|---|
| Miejsce | |
Historia edytuj
W drugiej połowie XIX wieku w związku z rozwojem kolei i żeglugi morskiej problemem stał się brak ujednoliconego sposobu wyznaczania długości geograficznej. 1 października 1884 roku w Waszyngtonie została zorganizowana Międzynarodowa Konferencja Południkowa na którą zaproszono przedstawicieli 25 ówczesnych niepodległych państw. Delegacje zaprosił prezydent USA Chester Alan Arthur[1].
22 października 1884 roku został podpisany akt końcowy, który zawierał następujące rezolucje[2]:
- konieczne jest przyjęcie pojedynczego głównego południka dla wszystkich narodów, zamiast wielości początkowych południków, które obecnie istnieją – zatwierdzony jednomyślnie
- zaproponowano rządom, aby południkiem zerowym był południk przechodzący przez obserwatorium w Greenwich – rezolucję poparły 22 państwa, wstrzymała się Dominikana, a przeciw była Francja i Brazylia
- zaproponowano, aby długość geograficzną liczyć w dwóch kierunkach do 180° od południka Greenwich. Długość geograficzna wschodnia miała być oznaczana jako dodatnia, a zachodnia jako ujemna – rezolucję poparło ją 14 delegacji, przeciw były Włochy, Szwecja, Holandia, Szwajcaria i Hiszpania, wstrzymały się: Austro-Węgry, Niemcy, Brazylia, Dominikana, Francja i Turcja.
- zaproponowano przyjęcie uniwersalnego dnia dla wszystkich państw
- dzień uniwersalny ma być średnim dniem słonecznym; ma rozpocząć się dla całego świata w momencie średniej północy początkowego południka, zbiegającej się z początkiem dnia cywilnego i daty tego południka oraz liczyć się od zera do dwudziestu czterech godzin.
- konferencja wyraziła nadzieję, że tak szybko, jak to będzie możliwe, astronomiczne i morskie dni będą zaczynać się o północy.
- konferencja wyraziła nadzieję, że badania techniczne mające na celu uregulowanie i rozszerzenie zastosowania systemu dziesiętnego do podziału przestrzeni kątowej i czasu zostaną wznowione[3]
Uczestnicy edytuj
Do udziału w Konferencji zaproszono:
Austro-Węgry: Baron Ignatz von Schaeffer, Brazylia: Luís Cruls (dyrektor Obserwatorium w Rio de Janeria), Kolumbia: komandor S. R. Franklin, Kostaryka: Juan Francisco Echeverria, Francja: A. Lefaivre (konsul) Pierre Janssen (dyrektor obserwatorium w Paryżu), Niemcy: Baron H. von Alvensleben, Wielka Brytania: kapitan Sir Frederick John Owen Evans, prof. John Couch Adams (dyrektor Obsrwatorium Cambridge) Lieutenant-general Richard Strachey, Sandford Fleming, Gwatemala: Miles Rock, Hawaje: William DeWitt Alexander, Luther Aholo, Włochy: Albert de Foresta, Japonia: profesor Kikuchi Dairoku, Meksyk: Leandro Fernandez(inżynier), Angel Anguiano (dyrektor Obserwatorium w Meksyku), Paragwaj: kapitan John Stewart (konsul), Rosja: Karl von Struve, major-generał Hieronim Stebnicki, J. de Kologrivoff, San Domingo: M. de J. Galvan, Salwador: Antonio Batres, Hiszpania: Juan Valera, Emilio Ruiz del Arbol, Juan Pastorin, Szwecja: Carl Lewenhaupt, Szwajcaria: Emil Frey, Stany Zjednoczone: Christopher Raymond Perry Rodgers, Lewis Morris Rutherfurd, W. F. Allen, William Thomas Sampson, profesor Cleveland Abbe Wenezuela: A. M. Soteldo, Chile: Francisco Vidal Gormaz, Alavaro Bianchi Tupper, Dania: Carl Steen Andersen de Bille (konsul generalny), Liberia: William Coppinger (konsul generalny), Holandia: G. de Weckherlin, Turcja: Rustem Effendi[4].
Na konferencję przyjechało 35 delegatów z 21 krajów. Jedynym Polakiem w tym gronie był Hieronim Stebnicki – członek 3 osobowej delegacji z Rosji[5].
Wyniki edytuj
Rezolucje podjęte podczas Konferencji były jedynie propozycjami dla rządów poszczególnych państw, których zadaniem było ich wdrożenie. Japonia w 1886 roku przyjęła południk Greenwich jako zerowy i ustaliła północ na dziewięć godzin przed czasem Greenwich na początku 1888 roku. Większość krajów europejskich przyjęło czas Greenwich w ciągu dziesięciu lat, natomiast Francuzi korzystali z czasu lokalnego do 1911 roku[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Randy Alfred, Oct. 13, 1884: Greenwich Resolves Subprime Meridian Crisis, „Wired”, 13 października 2010, ISSN 1059-1028 [dostęp 2019-06-08].
- ↑ The Greenwich Meridian – where east meets west: International Meridian Conference (1884) [online], www.thegreenwichmeridian.org [dostęp 2019-06-08].
- ↑ Spallek W. Zmiany południka zerowego i sposobu opisu długości geograficznej na przykładzie polskich szkolnych atlasów geograficznych (1771−2012) Polish Cartographical Review Suplement w języku polskim 2018 t.3 nr 1, s. 33–42
- ↑ International Conference Helt in Washington for the purpose of fixing a Pirime Meridan and Universal Time. [Dostęp 2019-06-13]
- ↑ Caban W. Wkład oficerów Polaków i osób polskiego pochodzenia w rozwój nauki rosyjskiej w XIX wieku. Wybrane problemy. Wrocławskie Studia Wschodnie 2011 nr 15 s. 106-107
- ↑ The Greenwich Meridian – where east meets west: International Meridian Conference (1884) [online], www.thegreenwichmeridian.org [dostęp 2019-06-13].