Tetsuya Komuro

japoński producent muzyczny, kompozytor

Tetsuya Komuro (jap. 小室 哲哉 Komuro Tetsuya), znany szerzej jako TK (ur. 27 listopada 1958 w Fuchū (Tokio)[7][8]) – japoński producent muzyczny[9], kompozytor[9][10] i autor tekstów piosenek[9], aktywny na rynku muzycznym od 1975 roku[8], tworzący muzykę z pogranicza popu i rocka[9]. Według niektórych źródeł medialnych szacowany nakład ze sprzedaży wszystkich wyprodukowanych przez niego albumów wynosi 170 mln egzemplarzy[7][9], jednakże nie uwiarygodniono tego w oficjalnych certyfikatach przyznawanych przez Recording Industry Association of Japan.

Tetsuya Komuro
小室 哲哉
Ilustracja
W 2014 roku na MTV Video Music Awards Japan.
Pseudonim

TK

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1958[1]
Fuchū (Tokio)

Pochodzenie

Japonia

Gatunki

pop, rock

Zawód

producent, kompozytor, autor tekstów

Aktywność

1975–2018[2][3]

Wydawnictwo

Epic/Sony Records / SMEJ (1984–2000)
Avex Group (od 1991)
Geneon (1995–2001)
Pony Canyon (1998–2001)
Rojam (od 2001)

Zespoły
TM Network (1983–1994; od 1999)[4]
globe (od 1995)[5]
PANDORA[6]
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Krytycy muzyczni przypisują Komuro otwarcie rodzimej sceny na muzykę techno. Producent stał się rozpoznawalny w ojczystym kraju dzięki współpracy z popularnymi japońskimi muzykami. Grę na skrzypcach rozpoczął, kiedy uczęszczał do przedszkola, a w okresie nauki w gimnazjum kupił swój pierwszy syntezator dźwięku. Studiował na Uniwersytecie Waseda, na kierunku nauk społecznych. W 1983 roku został producentem zespołu techno popowego TM Network, dzięki czemu grupa odniosła sukces w latach 80. XX wieku, a ich twórczość nazwano prototypem brzmienia j-popu. Nie udało im się, jednak osiągnąć prestiżowego statusu w kraju. W następnych latach Komuro współpracował z czołowymi artystkami japońskiej sceny popowej takimi, jak Seiko Matsuda czy Miho Nakayama. W 1988 roku zakończył współpracę z TM Network i przeprowadził się na rok do Anglii, aby poszerzyć swoją wiedzę z gatunku country rave. Po powrocie do kraju w 1989 roku, pracował jako solowy artysta, nawiązując współpracę producencką z Yoshikim Hayashi, liderem heavymetalowej grupy X Japan. W 1992 roku założył zespół TRF (Tetsuya Komuro Rave Factory), który składał się z wokalistki, DJ'a i trójki tancerzy. W następnych latach, Komuro udało się rozpowszechnić modę w Japonii na muzykę dance-popową. Odpowiedzialny jest za początkowy sukces takich artystek jak Ayumi Hamasaki, Ryōko Shinohara, Tomomi Kahara, czy Namie Amuro. W przeważającej części kariery, pozostał producentem i autorem tekstów piosenek dla innych muzyków. Okazjonalnie nagrywał też albumy jako jeden z członków popularnej dance-popowej grupy Globe. Przełomem w karierze Komuro, było wydanie albumu kompilacyjnego TK Million Works, składającego się wyłącznie z singli, które sprzedały się w milionowym nakładzie w Japonii. Nastąpiło to w 1996 roku. Komuro wyprodukował wszystkie utwory na płycie. Do 2001 roku współpracował z Jeanem-Michelem Jarre'em. Do ogólnej świadomości Japończyków dotarła również wiadomość o związku Komuro z Tomomi Kaharą, który zakończył się w próbą samobójczą i przyniósł producentowi rozgłos w ojczyźnie. Jego wkład w twórczość Ami Suzuki w następnych latach również cieszył się popularnością. W 2008 roku wywołał skandal, gdy wyciekły informacje o tym, że odsprzedał innym artystom prawa do katalogu swoich wcześniejszych utworów, wyłudzając ponad 500 mln jenów. Straty pokrył jeden z przedstawicieli jego wytwórni płytowej, Avex Group, zaś on sam, otrzymał trzyletni wyrok w zawieszeniu. W 2010 roku powrócił na scenę muzyczną[9].

W styczniu 2018 roku Komuro ogłosił, że przechodzi na muzyczną emeryturę, po przedostaniu się informacji do mediów publicznych o jego romansie pozamałżeńskim, co odebrano w Japonii za skandal obyczajowy[2][3].

Dyskografia edytuj

Dyskografia z zespołem TRF edytuj

Uwzględnione albumy studyjne za czasów członkostwa w grupie[11].

  • 1993: trf This is the Truth
  • 1993: Hyper Techno Mix
  • 1993: EZ Do Dance / trf
  • 1994: World Groove
  • 1994: trf Hyper Mix
  • 1994: Billionaire-
  • 1998: Unite
  • 1999: Loop # 1999
  • 2000: Burst drive mix -Album-
  • 2006: Lif-e-Motions
  • 2007: TRF 15th Anniversary Best Memories
  • 2009: Gravity

Dyskografia z zespołem globe edytuj

Osobny artykuł: globe (zespół muzyczny).

Dyskografia solowa[12] edytuj

  • 1989: Digitalian is Eating Breakfast
  • 1990: Psychic Entertainment Sound
  • 1992: Hit Factory
  • 2003: Piano Voice: TK Piano Works
  • 2008: Far Eastern Wind – Winter
  • 2008: Far Eastern Wind – Spring
  • 2008: Far Eastern Wind – Summer
  • 2008: Far Eastern Wind – Autumn
  • 2011: Digitalian is Eating Breakfast 2
  • 2013: Digitalian is Eating Breakfast 3
  • 2013: EDM Tokyo
  • 2017: Jobs #1

Zobacz też edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Tetsuyę Komuro.

Przypisy edytuj

  1. Modern Japan - Famous Japanese - Tetsuya Komuro [online], JapanZone [dostęp 2018-04-22].
  2. a b Daisuke Kikuchi, Famed producer Tetsuya Komuro quits music industry over alleged affair | The Japan Times [online], Japan Times, 19 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-27] (ang.).
  3. a b Star music producer Komuro announces retirement after extramarital affair report – The Mainichi [online], Mainichi, 19 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-27] (ang.).
  4. TM NETWORK Official Website [online], Avex [dostęp 2018-04-23] (ang.).
  5. globe Official Website [online], Avex [dostęp 2018-04-23] (jap.).
  6. PANDORA OFFICIAL WEBSITE [online], Avex [dostęp 2018-04-23] (jap.).
  7. a b Jane Fonda, Tetsuya Komuro, Britney Spears [online], The New York Times, 5 listopada 2008 [dostęp 2016-02-01], Cytat: (…) Komuro (…) sold a reported 170 million compact discs in the 1990s (…). (ang.).
  8. a b Tetsuya Komuro [online], Nippop, 1 lutego 2016 (ang.).
  9. a b c d e f Alexey Eremenko, Tetsuya Kamuro Biography [online], AllMusic [dostęp 2016-02-01] (ang.).
  10. Tetsuya Kamuro Biography [online], IMDb, 1 lutego 2016 (ang.).
  11. アルバム売上ランキング [online], Oricon [dostęp 2018-04-23] (jap.).
  12. アルバム売上ランキング [online], Oricon [dostęp 2018-04-23] (jap.).

Linki zewnętrzne edytuj