Wikipedia

Viber

komunikator oraz aplikacja do prowadzenia rozmów VoIP

Viber – komunikator oraz aplikacja do prowadzenia rozmów telefonicznych za pomocą technologii Voice over IP (VoIP) przeznaczona na smartfony oraz komputery, rozwijana przez Viber Media. Dodatkowo użytkownik może przesyłać zdjęcia, filmy oraz pliki audio. Program dostępny jest na wiele platform, m.in. Mac OS, Android, BlackBerry OS, iOS, Series 40, Symbian, Bada, Windows Phone, i Microsoft Windows[2]. Wersja 64-bitowa na system Linux jest dostępna w dwóch repozytoriach: jako .deb (Debian i Ubuntu) i .rpm (Fedora i openSUSE)[3]. Viber korzysta zarówno z sieci operatorów komórkowych 3G/4G, jak i Wi-Fi. Viber posiada ponad 100 milionów aktywnych użytkowników miesięcznie z ponad 280 milionów użytkowników zarejestrowanych globalnie[4].

Viber
Logo Viber
Logo programu
Ilustracja
Autor Viber Media (Rakuten Inc.)
Pierwsze wydanie 2 grudnia 2010
Aktualna wersja stabilna 12.3.7.0 (Android) – 3 lutego 2020; ponad 4 lata temu[1]
Język programowania C/C++/Python, Objective-C, Swift (iOS), Java (Android)
Platforma sprzętowa Windows, Mac OS, Android, BlackBerry OS, iOS, Series 40, Symbian, Bada, Windows Phone, Linux (Ubuntu, Fedora, openSUSE)
System operacyjny wieloplatformowy
Rodzaj komunikator internetowy
Licencja freemium
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

Twórcami Vibera jest czterech izraelskich oraz białoruskich partnerów: Talmon Marco, Igor Magazinnik, Sani Maroli oraz Ofer Smocha. Marco występuje jako dyrektor generalny utworzonej spółki. Aplikacja została po raz pierwszy uruchomiona 2 grudnia 2010 roku w telefonach iPhone jako bezpośrednia konkurencja dla Skype. Wersja pre-release na system Android pojawiła się w maju 2011, ale jej dystrybucja ograniczyła się jedynie do 50 000 użytkowników. Wersja nielimitowana została wydana 19 lipca 2012 roku. Viber dla BlackBerry i Windows Phone pojawił się 8 maja 2012 roku[5]. Zdobycie 90 milionów użytkowników zajęło aplikacji niecałe dwa lata i miało miejsce 24 lipca 2012 roku. W tym samym czasie uruchomiono nowe funkcje, tj. wysyłanie wiadomości grupowych oraz dołączenie usługi HD Voice do wersji na wszystkie obsługiwane systemy operacyjne.

Początkowo funkcja połączenia głosowego była dostępna jedynie dla użytkowników systemu Android oraz iOS z obietnicą, że zostanie ona dodana w kolejnej wersji aplikacji dla pozostałych systemów, bez wzmianki o Symbianie, Series 40 czy Blackberry OS. Limit ten wydaje się być spowodowany ograniczeniami leżącymi w braku wsparcia dla VoIP w zarówno systemu Blackberry OS jak i Symbian.

22 września 2012 roku usługi połączeń głosowych w trybie HD quality oraz wiadomości grupowe zostały udostępnione dla użytkowników Windows Phone, ale zainstalowane wyłącznie na urządzeniach Nokii. Natomiast pozostali użytkownicy tego systemu dołączyli do tych usług 2 kwietnia 2013 roku[6].

24 lipca 2013 roku system wsparcia Viber'a został zniszczony przez Syryjską Armię Elektroniczną. Według przedstawicieli firmy żadne wrażliwe dane nie zostały przechwycone.

W sierpniu 2013 roku upubliczniono wersję beta Viber dla systemów Linux[7] a rok później wersję finalną[8]. Początkowo można było ściągnąć jedynie wersję 64-bitową.

13 lutego 2014 roku japońska firma Rakuten ogłosiła, że nabyła Viber za 900 milionów dolarów[9]. Sprzedaż Viber'a wzbogaciła izraelską rodzinę Shabtai (Benny, jego brat Gilad oraz syn Gilada – Ofer) o 500 milionów dolarów za 55.2% udziałów w spółce[10][11].

Bezpieczeństwo edytuj

4 listopada 2014 roku Viber zdobył 1 na 7 punktów w teście bezpieczeństwa wysyłanych wiadomości Electronic Frontier Foundation. Zdobyty punkt Viber otrzymał jedynie za szyfrowanie podczas przesyłu danych. Wiele utraconych punktów to konsekwencja braku szyfrowania komunikacji kluczami, do których operator nie ma dostępu (komunikaty nie są zaszyfrowane na całej swojej drodze), użytkownicy nie mogą weryfikować tożsamości osób z list kontaktowych, ostatnie wiadomości nie są bezpieczne, jeśli klucze szyfrowania zostały skradzione (czyli usługa nie spełnia warunku forward secrecy), kod nie jest ogólnie dostępny (nie jest open-source), projekt bezpieczeństwa nie jest odpowiednio udokumentowany, a także nie odbył się od dawna niezależny audyt bezpieczeństwa[12][13] Komunikatory AIM, BlackBerry Messenger, Ebuddy XMS, Hushmail, Kik Messenger, Skype, oraz Yahoo Messenger otrzymały również 1 punkt na 7 możliwych. Natomiast darmowy OpenWhisper Systems, otwartoźródłowy TextSecure oraz Signal otrzymały 7 na 7 punktów w EFF Secure Messaging Scorecard, podobnie jak bezpłatne ChatSecure, Cryptocat, Pidgin z usługą Off-the-Record Messaging, a także komercyjny Silent Circle czy Telegram[12].

Możliwości edytuj

Rzeczywiste możliwości aplikacji zależą od platformy, na której jest ona zainstalowana. Zazwyczaj to wersje na iOS oraz Androida w pierwszej kolejności wyposażane są w nowe funkcje, ale wynika to bezpośrednio z popularności obu systemów mobilnych. Viber umożliwia przesyłanie wiadomości tekstowych, obrazów, video na różne platformy, a także oferuje połączenia głosowe w takich systemach jak: iOS, Android, Windows Phone. Po zakończeniu instalacji tworzy konto użytkownika używając do tego celu numeru sieci telefonii komórkowej jako nazwy użytkownika. Viber synchronizuje się z książką kontaktów aparatu. Od wszystkich użytkowników aplikacji wymagana jest autoryzacja poprzez wpisanie wysłanego w krótkiej wiadomości tekstowej przez Viber'a jednorazowego kodu uwierzytelniającego.

W grudniu 2013 Viber uruchomił oficjalnie usługę Viber Out, która pozwala na wykonywanie połączeń na telefony stacjonarne i komórkowe. Viber Out został pierwotnie wydany w listopadzie, aby ułatwić ofiarom tajfunu Haiyan na Filipinach łączność z najbliższymi.

Firma edytuj

Firma założona w roku 2010 przez indywidualnych inwestorów, których Marco opisywał jako „rodzinę i przyjaciół” początkowo nie generowała dochodów. Jej plan biznesowy zakłada handel w sieci „naklejkami” – integralną częścią komunikatora oraz związanymi z tym mikropłatnościami. Viber Media jest spółką zarejestrowaną w Las Vegas i na Cyprze[14][15] z centrami rozwojowymi zlokalizowanymi na Białorusi[16] i w Izraelu[17]. Firma została założona przez Marco i Magazinnik, którzy byli przyjaciółmi z czasów wojska, kiedy razem służyli w Izraelskich Siłach Zbrojnych[18]. Zarządzana jest ona z Izraela, ale wiele z jej działów rozwojowych znajduje się na Białorusi, ze względu na niższe koszty pracy[19].

Marco i Magazinnik są również współtwórcami mediów P2P i klienta wymiany plików iMesh[20].

Firma przez 5 lat pomnożyła swoje aktywa ponad 30-krotnie i w 2015 roku była warta 900 milionów dolarów[21].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Viber Messenger – Messages, Group Chats & Calls. APKMirror. (ang.).
  2. ↑ "Viber – Frequently asked questions". viber.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-15)].. www.viber.com.
  3. ↑ "Viber for Linux PC – Viber Desktop".
  4. ↑ After Rakuten acquisition, Viber reveals it has 100 million active users.
  5. ↑ Viber for BlackBerry and Windows Phone 7 Now Available. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-12)].
  6. ↑ "WP8 Users Rejoice!
  7. ↑ "Popular mobile IM/VoIP app 'Viber' available for Linux".
  8. ↑ "Viber 4.2 Finally Released For Linux". phoronix.
  9. ↑ "Japanese Internet Giant Rakuten Acquires Viber For $900M".
  10. ↑ "בני שבתאי את הונו מעבודה בקזינו בסווזילנדהעצום – כל הדרךכוכב שבתאי: כך בנה איש העסקים" [The Star of Shabtai: This is How the Businessman Benny Shabtai Has Amassed His Huge Fortune]. forbes.co.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)]..
  11. ↑ "Most of Viber's owners are based abroad including the Shabtais with a 55.2% stake".
  12. ↑ a b "Secure Messaging Scorecard.. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)].
  13. ↑ "Only 6 Messaging Apps Are Truly Secure".
  14. ↑ Viber sold for $900m by Hillel Koren, 14/02/2014, 14:55
  15. ↑ "Viber – DMCA Policy".
  16. ↑ "Viber Media".
  17. ↑ "Top 10 iPhone apps from Israel".
  18. ↑ The Skype Killers of Belarus By Brett Forrest August 23, 2012, Bloomberg Businessweek, Technology
  19. ↑ The Skype Killers of Belarus By Brett Forrest August 23, 2012, Bloomberg Businessweek, Technology
  20. ↑ Talmon Marco's profile on LinkedIn
  21. ↑ אקזיט ענק: רקוטן היפנית רוכשת את וייבר תמורת כ-900 מיליון דולר. catalist.co.il. (hebr.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Viber&oldid=71739641”