Vilnis Edvīns Bresis
Vilnis Edvīns Bresis (ur. 30 stycznia 1938 w Jełgawie, zm. 25 października 2017[1]) – łotewski polityk, ostatni premier Łotewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.
Vilnis Edvīns Bresis (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
25 października 2017 |
Prezes Rady Ministrów Łotewskiej SRR | |
Okres |
od 6 października 1988 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Ivars Godmanis |
Sekretarz stanu ds. współpracy w Ministerstwie Rolnictwa | |
Okres |
od 19 września 1994 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Kariera polityczna edytuj
W Związku Radzieckim edytuj
Bresis w 1961 roku ukończył studia na Łotewskim Uniwersytecie Rolniczym, zaś w 1966 roku Leningradzką Wyższą Szkołę Partyjną. W latach 1970–1973 był pierwszym sekretarzem Leninowskiego Komunistycznego Związku Młodzieży Łotewskiej.
W Komunistycznej Partii Łotwy zajmował różne stanowiska związane z rolnictwem. 6 października 1988 roku został szefem Rady Ministrów Łotewskiej SRR. U schyłku ZSRR opowiedział się za secesją popierając deklarację niepodległości z 4 maja 1990 roku. Pod jego przywództwem rozpoczęto likwidację kołchozów, powstało natomiast pierwsze 8000 prywatnych gospodarstw rolnych.
Niepodległa Łotwa edytuj
Po uzyskaniu przez Łotwę niepodległości, na stanowisku premiera Bresis został zastąpiony przez Ivarsa Godmanisa. W latach 1990–1993 był członkiem Rady Najwyższej. W 1993 roku dostał się do Sejmu V kadencji z listy socjaldemokratycznego ugrupowania Zgoda dla Łotwy – odrodzenie gospodarki narodowej, które następnie przekształciło się w Partię Zgody Narodowej. Począwszy od 1994, przez ponad rok sprawował funkcję sekretarza stanu ds. współpracy w Ministerstwie Rolnictwa w rządzie Mārisa Gailisa. W Sejmie VIII i IX kadencji (lata 2002–2010) był posłem z ramienia Łotewskiego Związku Rolników.
Życie osobiste edytuj
Był żonaty z Irēną, miał syna Uldisa.
Odznaczenia edytuj
- W 2000 roku został odznaczony tytułem Kawalera Orderu Trzech Gwiazd.
Przypisy edytuj
- ↑ Скончался бывший депутат Сейма Вилнис Эдвин Бресис [online], ru.focus.lv [dostęp 2017-11-15] (ros.).
Bibliografia edytuj
- VILNIS EDVĪNS BRESIS. Latvijas ļaudis. [dostęp 2012-03-17]. (łot.).
- Tālava Jundža: 4.maijs. Rakstu,atmiņu un dokumentu krājums par Neatkarības deklarāciju. Fonds Latvijas Vēsture, 2000.
- Vilnis-Edvīns Bresis. Centrālā vēlēšanu komisija (Centralna Komisja Wyborcza), 2006. [dostęp 2012-03-17]. (łot.).