Wojna Aten przeciwko Samos
Wojna Aten przeciwko Samos – konflikt w latach 440–439 p.n.e. początkowo wybuchł lokalnie między Samos a Miletem o Priene, do którego następnie wskutek nieudanego arbitrażu przyłączyły się Ateny, występując przeciwko Samos oraz sojusznicy Samos – Sardes i Persowie, walcząc przeciwko Atenom.
| Czas |
440–439 p.n.e. | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Samos | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo Aten | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 37°45′N 26°50′E/37,750000 26,833333 | |||
Po zawarciu pokoju na okres 30 lat, kończącym wojnę peloponeską, Ateny uwikłały się w spór, który toczyły Samos i Milet o Priene. Samos początkowo zdobyła przewagę w konflikcie, więc Milet, który uzyskał poparcie opozycji władz Samos, zwrócił się do Aten o arbitraż. Interwencja Aten zakończyła się wejściem na Samos, ulokowaniem na nim wojsk w nowo zbudowanym garnizonie, wzięciem zakładników i ustanowieniem demokracji. W odzyskaniu władzy nad miastem Samijczyków wsparł satrapa Sardes – Pisuthnes. W tymże czasie spod władzy Aten wyszło Byzantion i przyłączyło się do Samos. W odwecie Ateńczycy zmobilizowali flotę, którą dowodził Perykles. Na Samos wysłano wpierw 60 okrętów, następnie jeszcze 40 okrętów ateńskich i 25 z Chios i Lesbos. Pierwsza faza wojny zakończyła się udanym desantem na wyspie i oblężeniem miasta.
Do wojny po stronie Samos przyłączyli się Persowie, kierując na Samos flotę fenicką. Na wieść o tym Perykles z częścią swojej floty popłynął naprzeciw, w tym czasie Samijczycy odzyskali na krótko swoje wybrzeże, pokonując pozostawioną przy nim część floty ateńskiej. Kontrola na morzu została utracona po powrocie Peryklesa z posiłkami. Po ponownym oblężeniu, które trwało dziewięć miesięcy, Samos się poddała.
Wskutek wojny Samos musiała rozebrać część murów miejskich, przekazać zwycięzcom okręty i wypłacić sumę (według tekstów źródłowych) 1200 talentów[1]. Prawdopodobnie Ateńczycy przywrócili na Samos demokrację[2].
Przypisy edytuj
- ↑ P.J. Rhodes, Historia Grecji. Okres klasyczny 478–323 p.n.e., s. 77.
- ↑ P.J. Rhodes, Historia Grecji. Okres klasyczny 478–323 p.n.e., s. 78.
Bibliografia edytuj
- Rhodes P.J., Historia Grecji. Okres klasyczny 478–323 p.n.e., Kraków 2009. ISBN 978-83-233-2731-8.