Rada Stanu (Królestwo Polskie): Różnice pomiędzy wersjami

 

[[Konstytucja Królestwa Polskiego|Konstytucja]] stanowiła, iż Rada Stanu dzielić się będzie na Ogólne Zgromadzenie Rady Stanu i na [[Rada Administracyjna|Radę Administracyjną]]; z czasem Ogólne Zgromadzenie Rady Stanu zwyczajowo nazywano po prostu Radą Stanu.

'''I Rada Stanu''' składała się z 5 ministrów resortowych, z 9 radców stanu zwyczajnych i radców stanu nadzwyczajnych – które to tytuły zawdzięczali monarsze; oprócz nich w skład wchodzili referendarze stanu.

 

 

Przestała funkcjonować w czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]].

'''II Rada Stanu''' została reaktywowana [[Statut Organiczny dla Królestwa Polskiego|Statutem Organicznym]] wydanym przez [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]] w roku [[1832]]. Rada Stanu powołana została sankcją carską [[24 grudnia]] [[1832]], ukonstytuowała się [[1 maja]] [[1833]], została rozwiązana [[18 września]] [[1841]].

 

=== Przewodniczący ===

W zastępstwie [[Namiestnicy Królestwa Polskiego|namiestnika]]:

 

 

=== Członkowie ===

* [[Stanisław Grabowski]] od [[15 kwietnia]] [[1833]]

* [[Feliks Czarnecki]] od [[14 kwietnia]] [[1833]]

Ze względu na zniesienie przez Statut Organiczny Sejmu, w Radzie Państwa w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]] został utworzony Departament do Spraw Królestwa Polskiego, do którego trafiały wszelkie projekty. Taka operacja spowodowała ograniczenie polegające na niemożności stanowienia budżetu przez Radę. Oprócz tej ułomności Rada utraciła na rzecz króla możliwość oddawania urzędników pod sąd.

 

 

Dlatego w roku [[1841]] Rada Stanu została zniesiona przez carski [[ukaz]].

Na jej miejsce powołano departament IX i X do spraw sądownictwa cywilnego i karnego, które to zbierały się pod nazwą Ogólnego Zebrania Warszawskich Departamentów [[Senat Rządzący|Senatu Rządzącego]].

 

'''III Rada Stanu''' została powołana przed [[powstanie styczniowe|powstaniem styczniowym]] (1861) w związku z elastycznymi działaniami [[Aleksander Wielopolski|Aleksandra Wielopolskiego]].

 

Została zlikwidowana w [[1867]] w wyniku dążeń unifikacyjnych.

 

''Historia ustroju i prawa polskiego'', Artur Korobowicz i Wojciech Witkowski