Taśma nabojowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięcie odwołania do pliku M60andsoldierwithammoinnam.jpg, ponieważ użytkownik Ahonc skasował go z Commons
m drobne merytoryczne
Linia 17:
Najstarszym typem taśmy nabojowej jest taśma parciana. Po raz pierwszy została ona zastosowana w [[karabin maszynowy Maxim|karabinach maszynowych Maxima]]. Później pojawiły się taśmy sztywne z ogniwkami otwartymi skonstruowane we francuskich zakładach zbrojeniowych Hotchkissa (najbardziej znanym wzorem broni zasilanym tego rodzaju taśma jest [[ciężki karabin maszynowy|ckm]] [[karabin maszynowy Hotchkiss Mle 14|Hotchkiss Mle 14]]).
 
W okresie międzywojennym pojawiły się pierwsze ciągłe taśmy metalowe, najczęściej zamienne z wcześniej stosowanymi taśmami parcianymi. W [[1934]] roku do uzbrojenia [[Wehrmacht]]u wprowadzono ukm [[karabin maszynowy MG 34|MG 34]]. Był on zasilany metalową, rozsypną taśma o ogniwach otwartych typu ''Gurt 34''. Już po II wojnie światowej w Stanach Zjednoczonych i Europie powstał szereg wzorów taśm o konstrukcji wzorowanej na Gurt 34. Sąmetalowych, wśród nich standardowe taśmy nabojowe [[NATO]]: M13 (dla amunicji [[nabój 7,62 x 51 mm NATO|7,62 mm NATO]]) i M27 (dla amunicji [[nabój 5,56 x 45 mm|5,56 mm NATO]]).
 
W [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i krajach [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]] standardem została ciągła taśma z ogniwkami zamkniętymi, skonstruowana dla karabinu maszynowego [[karabin maszynowy DS-39|DS-39]], używaną później także do zasilania ckm-u [[karabin maszynowy SG-43|SG-43]], czy używanego do dziś ukm-u [[karabin maszynowy PK/PKS|PK/PKS]].