Jerzy Kaszyra: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bł. Jerzy Kaszyra''' MIC (ur. [[4 kwietnia]] [[1904]] w [[Aleksandrów|Aleksandrowie]]gminie Aleksandrowo, zm. [[18 lutego]] [[1943]] r. w [[Rosica|Rosicy]]) - polski [[duchowny]] [[katolicyzm|katolicki]], [[marianie|marianin]], [[męczennik]], [[święci i błogosławieni Kościoła katolickiego|błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego]].

Urodził się w rodzinie prawosławnej, jednak jego matka w [[1907]] przyjęła [[katolicyzm]]. W [[1922]] zgłosił się do [[seminarium duchowne|seminarium]] [[marianie|księży marianów]] w [[Druja|Drui]]. [[Śluby zakonne]] złożył [[2 sierpnia]] [[1926]], a po studiach filozoficznych w [[Rzym]]ie i teologicznych w [[Wilno|Wilnie]], [[20 czerwca]] [[1935]] roku przyjął [[święcenia kapłańskie]]. Pracował w parafiach mariańskich na Litwie i w Polsce jako wychowawca młodzieży i kleryków oraz przełożony klasztoru. W [[1942]] roku wyruszył wraz z bł. ks. [[Antoni Leszczewicz|Antonim Leszczewiczem]] do Rosicy, gdzie rozpoczęli misję wśród tamtejszej ludności. Dnia [[17 lutego]] [[1943]] został żywcem spalony przez Niemców w stajni w Rosicy, wraz z grupą wiernych ks. Leszczewicz. Następnego dnia druga grupa ludzi została zamknięta przez nazistów w domu niedaleko drogi, dom oblano benzyną i podpalono. Z tą grupą ludzi był ks. Jerzy Koszyra. W Rosicy łącznie zostało spalonych 1528 osób, przed tym byli oni trzymani w ciągu trzech dni w kościele bez jedzenia i picia.