[[Swami Muktananda Paramahansa]] problematykę jaźni porusza w książce "Dokąd idziesz".<br>
*''MedytuującMedytując spokojnie możemy sprawić, aby JażńJaźń zamanifestowała się przed nami'' (s.31). Dzięki medytacji osiąga się poznanie Jaźni, swojej wewnętrznej zasady. Doświadczenie Jaźni powoduje wewętrznąwewnętrzną rewolucję w ciałach subtelnych i umyśle człowieka, [[sadhaka]] zostaje przeobrażony. Odtąd inaczej odbiera zewnętrzny świat i ludzi. Muktananda podaje, że w Jaźni zawiera się teraz cały wszechświat . Jest to czysta i głęboka świadomość ''ja jestem''. To ona odpowiada na praktyki religijne ludzi , życzenia i modlitwy kierowane do jakiegokolwiek boga . [[Ryszi]] przydają jej przymioty [[sat]]-[[ćit]]-[[ananda]], to ''to w nas, które wie'' . Jest świadkiem umysłu, jest obserwatorem gdy używamy zmysłów - dlatego poprzez zmysły jest nieosiągalna. Siebie samą poznać może tylko poprzez medytacje .
*Gdy umysł ludzki stopi się z JażniąJaźnią, osiąga [[ananda|anandę]] i ból '''tego świata'' nie może go dotknąć . Pomocne w tym jest obudzenie [[kundalini]] : umysł zwraca się w głąb i wycisza, prowokując samoobjawienie się JażniJaźni .
*Muktananda namawia do poszukiwań Jaźni, nawet dla zdobycia własnej trwałej radości. SamorelizacjęSamorealizację definiuje jako rozpuszczenie ( [[laja]] ) umysłu w Jaźni i zjednoczenie z nią ( umysł przybiera formę Jaźni ) - chociaż nadal jest żywy, zmienia się jego charakter na bardziej [[Introwersja|introwertywny]]. Osiąga też dostęp do [[siddhi]] przynależnych naturze Jaźni.
*Doświadczaną w medytacjach Jaźń [[Śiwaizm kaszmirski|śiwaizmu kaszmirskiego]] określa terminem [[Błękitna Perła]]. Medytacja typu [[sawikalpa samadhi]] pozwala doświadczać formy Jaźni jako jaskrawych barw i oślepiającej jasności.
