Anatol Kędzierski: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Ag virtuti.jpg|35px|left|Order Virtuti Militari]]

'''Anatol Kędzierski''' (ur. 22(23) lipca [[1880]] w [[Żytomierz]]u, zm. [[11 lipca]] [[1964]] w [[Poznań|Poznaniu]]) -– [[generał brygady]] [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], podpułkownik rosyjskiej artylerii.

Ukończył Oficerską Szkołę Artylerii w [[Sankt Petersburg]]u. Uczestnik [[Wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej]] ([[1904]] -– [[1905]]). Walczył w [[pierwsza wojna światowa|I wojnie światowej]], dowódca dywizjonu artylerii na froncie niemieckim. Został w jej trakcie ciężko ranny. Dowódca dywizjonu, potem dowódca III Brygady Artylerii, w okresie sierpień [[1917]] -– maj [[1918]], w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim]] w [[Rosja|Rosji]] Rosji (na Wschodzie) w stopniu podpułkownika.

Od grudnia [[1918]] w Wojsku Polskim. Grudzień [[1918]] -– wrzesień [[1919]] inspektor artylerii Oddziałów Wielkopolskich.

W okresie wrzesień [[1919]] -– lipiec [[1920]] dowódca XV Brygady Artylerii, którą dowodził w wojnie z [[Wojna polsko-bolszewicka|bolszewikami]]. Dostał się do niewoli bolszewickiej, z której uciekł i po urlopie zdrowotnym wrócił do służby. Mianowany na stopień generała brygady w [[1920]] ze starszeństwem z [[1 czerwca]] [[1919]]. W okresie wrzesień [[1921]] -– maj [[1924]] szef Artylerii i Uzbrojenia Dowództwa Okręgu Korpusu VII [[Poznań]]. Czerwiec [[1924]] -– styczeń [[1931]] dowódca 14 Dywizji Piechoty.

== ŹródłaBibliografia ==

* T. Kryska-Karski & S. Żurakowski, ''Generałowie Polski Niepodległej'', Wyd. Editions Spotkania, Warszawa 1991.

* H. P. Kosk, ''Generalicja Polska'', Tom 1., Wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.