Gianni De Michelis: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr |
akt. |
||
Linia 14:
Do działalności partyjnej powrócił w 1996, powołując wraz z innymi dawnymi działaczami PSI Partię Socjalistyczną. Po zjednoczeniu się z Ligą Socjalistyczną został jednym z liderów [[Nowa Włoska Partia Socjalistyczna|Nowej Włoskiej Partii Socjalistycznej]], która przystąpiła do centroprawicowego [[Dom Wolności|Domu Wolności]].
W [[wybory do Parlamentu Europejskiego we Włoszech w 2004 roku|wyborach w 2004]] uzyskał mandat posła do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]]<ref>[http://www.europarl.europa.eu/members/archive/alphaOrder/view.do?language=PL&id=28452 Profil na stronie Parlamentu Europejskiego]</ref>. W 2005 przejął władzę w NPSI, gdy sądownie unieważniono wybór [[Bobo Craxi|Vittoria Craxiego]] na sekretarza partii, co doprowadziło do rozłamu u socjalistów. W 2006 został wybrany deputowanym, jednak odmówił objęcia mandatu, pozostając w PE.
W 2007 przegrał walkę o przywództwo w NPSI na rzecz [[Stefano Caldoro]], który sprzeciwiał się porzuceniu dotychczasowej koalicji [[Silvio Berlusconi|Silvia Berlusconiego]]. Gianni De Michelis wraz ze swoimi zwolennikami (wśród których znalazł się europoseł [[Alessandro Battilocchio]]) utworzył [[Partia Socjalistyczna (Włochy)|Partię Socjalistyczną]], z którą po kilku miesiącach wszedł do większego ugrupowania o tej samej nazwie. W 2009 nie kandydował w wyborach europejskich.
{{Przypisy}}
== Źródła ==
* [http://www.esteri.it/MAE/EN/Ministero/IL_MAE/Ministri_Esteri/Gianni_De_Michelis.htm Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch] {{lang|en}}
| |||