'''''Dies irae''''' (''Dzień gniewu'') - [[hymn]] [[Jan Kasprowicz|Jana Kasprowicza]] powstały w epoce [[modernizm]]u.
Hymn ten cechuje [[Ekspresjonizm (literatura)|ekspresjonizm]] i [[symbolizm]], dwie tendencje charakterystyczne dla literatury [[Młoda Polska|Młodej Polski]]. DziełoW todziele łączytym cechywystępują kilkunawiązania gatunkówdo literackichinnych tekstów, przede wszystkim do: średniowiecznego hymnu (''[[Dies irae]]'' Tomasza z Celano), liturgii kościelnej (patrz [[Kyrie eleison]]), kolęd [[Franciszek Karpiński|Franciszka Karpińskiego]] oraz [[Biblia|Biblii]] (Psalmy, Apokalipsa),. Pojawiają asię także motywówmotywy literackichliterackie charakterystycznychcharakterystyczne dla modernizmu, jak motyw wygnania i wędrówki. Podmiot liryczny w hymnie prowadzi dialog zarównonie tylko ze światem, i tradycją, jaklecz itakże z samym Bogiem, którego ukazuje jako niesprawiedliwego i niekonsekwentnego w swym działaniu. UkazujeTaki toobraz pokazującBoga jakpotwierdzać ma m.in. scena, w której złotowłosa Ewa, poddana pieszczotom szatana,zabrania Adamowi wejścia do raju. AdamowiKasprowicz, poddanapiszący pieszczotomswój szatana.tekst Jestu toschyłku manifestwieku, Kasprowiczapodaje przedw sensemwątpliwość życiasens ludzkiej egzystencji, wini Boga za to, że świadomie stwarzającstworzył nieczłowieka idealnegopełnego człowiekaułomności, karze go za jegoktóre ułomność.potem Podmiotsam ukazujego swójkarze. stosunek[[Kategoria:Polskie doutwory beznadziejności dalszej egzystencji ludzkiej.poetyckie]]
