Paul Otto Geibel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Linia 15:
W następnych tygodniach gmach na Szucha pełnił rolę punktu rozdzielczego dla ludności z południowych, zajętych przez Niemców, dzielnic Warszawy. Podlegli Geiblowi [[Gestapo|gestapowcy]] dokonywali tam nadal egzekucji warszawiaków (zwłaszcza młodych mężczyzn i kobiet), których podejrzewano o udział w walkach. O rozmiarze zbrodni świadczy informacja zawarta w protokole [[Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu|Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich]] w Warszawie z czerwca 1946 r., że odnalezione w piwnicy przy al. Szucha 12/14 prochy ludzkie ważyły 5.578,5 kg.<ref name="Mauzoleum Szucha">{{cytuj stronę| url = http://www.muzeumniepodleglosci.art.pl/index.php?strona=mauzoleum| tytuł = ''Mauzoleum Walki i Męczeństwa''| data dostępu = 17 września 2009| autor = | opublikowany = | data = | język = }}</ref>
 
Geibel sprawował ponadto ogólne dowództwo nad siłami policji, żandarmerii i SS na [[Pacyfikacja MokotowaMokotów|Mokotowie]], które dopuściły się tam [[Pacyfikacja Mokotowa|szeregu zbrodni]] wobec mieszkańców stolicy<ref name="Geibel"/>. Również na jego rozkaz więzione na Szucha kobiety w charakterze żywych tarcz pędzono przed niemieckimi czołgami w kierunku powstańczych barykad<ref>Adam Borkiewicz, ''Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej'', Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1969 r., str. 254.</ref><ref name="Łosińska">{{cytuj książkę |nazwisko = |imię = | autor link = | tytuł = zeznanie Weroniki Łosińskiej za: Zbrodnie okupanta..., op.cit| wydawca = | miejsce = | rok =| strony = 138| isbn =}}</ref>.
 
Po upadku powstania Geibel osobiście nadzorował wysiedlanie cywilnej ludności stolicy i operację [[Zburzenie Warszawy|metodycznego wyburzania miasta]]. Za zasługi w tłumieniu powstania [[Adolf Hitler|Hitler]] awansował go [[26 października]] [[1944]] r. do stopnia [[SS-Brigadeführer]]a i generała majora policji<ref name="Geibel"/>. Odznaczono go również [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym]] I klasy.
 
{{Cytat| ''[[Erich von dem Bach-Zelewski|Von dem Bach]] przyjął mnie samego i powiedział dosłownie, co następuje: [[Reichsführer-SS]] nadał [[Ludwig Hahn|Hahnowi]] Krzyż Żelazny I kl. Ja nie mogę zrobić inaczej jak i Panu również nadać tę odznakę, chociaż Pan na to nie zasłużył''.<ref name="Geibel"/>}}
Linia 48:
* [[Egzekucje w „dzielnicy policyjnej”]]
* [[Pacyfikacja Mokotowa]]
* [[Zburzenie Warszawy]]
 
{{DEFAULTSORT:Geibel, Paul Otto}}