Traktat Loewenwolda: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
Linia 2:
traktat ten był w rzeczywistości manewrem dyplomatycznym Rosji i Austrii, które chciały odciągnąć Prusy od powstającego właśnie sojuszu sasko-francuskiego.
 
Sygnatariusze układu zobowiązali się wzajemnie, że podczas wolnej elekcji po śmierci Augusta II nie poprą przedstawiciela dynastii [[Wettynowie|Wettynów]] ani [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]]. Uzgodniono wspólnego kandydata, którym został portugalski [[infant]] [[Emanuel Bragança|Don Emanuel Bragança]]. Uzgodniono także, że w wypadku wygaśnięcia w [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|księstwie Kurlandii i Semigalii]] rodu [[Kettlerowie|Kettlerów]], by uniemożliwić wcielenie tych ziem do [[I Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] mocarstwa osadzą na tronie kurlandzkim królewicza pruskiego [[August Wilhelm Hohenzollern|Augusta Wilhelma Hohenzollerna]]. Porozumienie zostało wynegocjowane przez rosyjskiego posła w [[Berlin]]ie – [[Karl Gustaw von Loewenwolde|Karla Gustawa von Loewenwolde]]. Układ był skierowany przeciwko [[Francja|Francji]], popierającej Stanisława Leszczyńskiego i związanej traktatem sojuszniczym z [[Saksonia|Saksonią]].
 
Mocarstwa starały się wykazać pozory praworządności i wykorzystały to, że Stanisław Leszczyński był na mocy konstytucji sejmowych, inspirowanych przez Augusta II, skazany na [[Banicja|banicję]], co pociągało za sobą również niemożność sprawowania urzędów w Polsce. Rozmieszczenie wojsk na granicach
[[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] uzasadniono więc przewrotnie ochroną polskiej wolności do swobodnego wyboru władcy i uniemożliwieniem obcym mocarstwom (Francja) narzucenia Polakom banity.
 
Don Emanuel był kandydatem dość egzotycznym. W rzeczywistości Rosja, Austria i Prusy nie miały nic przeciwko synowi Augusta II, który ostatecznie został królem Polski jako [[August III Sas|August III]].