Nalot dywanowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Miasta – ofiary nalotów dywanowych: drobne merytoryczne, poprawa linków
lit.
Linia 6:
W czasie [[kampania wrześniowa|agresji Niemiec na Polskę we wrześniu 1939]] i w całym okresie tzw. [[dziwna wojna|dziwnej wojny]] [[Royal Air Force|RAF]] ograniczała się do zrzucania nad terytorium Niemiec [[ulotka|ulotek]] z propagandą antyhitlerowską i antywojenną.
 
Pierwszym nalotem dywanowym [[Royal Air Force|RAF]] był nalot na [[Lubeka|Lubekę]] [[28 marca]] [[1942]] r. Od roku [[1943]] [[Royal Air Force|RAF]] i [[United States Army Air Forces|USAAF]] rozpoczęły ofensywę powietrzną na [[III Rzesza|III Rzeszę]] siłami nawet ponad 1000 samolotów w jednym nalocie. Samoloty RAF z reguły prowadziły naloty nocne (wobec obecności drugiego pilota – [[nawigator]]a w każdym samolocie), natomiast siły USAAF naloty dzienne.
 
Najbardziej krwawy nalot dywanowy (i w ogóle najbardziej niszczycielski atak lotniczy podczas II wojny światowej) miał miejsce nocą z 9/10 marca [[1945]] r. nad [[Naloty na Tokio|Tokio]], gdzie 279 [[Boeing B-29 Superfortress|superfortec B-29]] zrzuciło [[bomba zapalająca|bomby zapalające]] wywołując [[Burza ogniowa|burzę ogniową]]. Zginęło i zmarło od oparzeń ok. 120 000 osób.