Paulin Frydman: Różnice pomiędzy wersjami

W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych [[mistrzostwa Polski w szachach|mistrzostwach Polski]] w [[1926]] roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za [[Dawid Przepiórka|Dawidem Przepiórką]]. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w [[1927]] roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w [[1935]] - dzielone II-IV, wraz z [[MiguelMieczysław Najdorf|Mieczysławem Najdorfem]] i Henrykiem Friedmannem, za [[Ksawery Tartakower|Ksawerym Tartakowerem]]. W 1935 r. zremisował w Warszawie w meczu przeciwko [[Rudolf Spielmann|Rudolfowi Spielmannowi]] (+0 -0 =5). Czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Warszawy (1931, 1932, 1933, 1936). W 1937 r. zdobył w reprezentacji miasta Warszawy tytuł [[Drużynowe mistrzostwa Polski w szachach|drużynowego mistrza Polski]].

W [[1928]] roku zadebiutował na [[olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Haga|Hadze]]. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w [[Hamburg]]u, w [[1930]] roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach uzyskujączdobywając wynik61 punktów (67%)<ref>[http://www.olimpbase.org/players/asssoecf.html (+44 -13 =34)OlimpBase]</ref>. Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w [[Berlin]]ie w [[1936]], na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w [[Budapeszt|Budapeszcie]] (w [[1934]] roku) i [[Helsinki|Helsinkach]] ([[1935]]), przed [[Paul Keres|Paulem Keresem]], którego pokonał w bezpośrednim pojedynku.

W [[1941]] rokur. założył w centrum miasta kawiarnię szachową, która zapewniła mu niezależność finansową. Przyjaźnił się z [[Witold Gombrowicz|Witoldem Gombrowiczem]], który był miłośnikiem szachów i stałym bywalcem jego kawiarni. W [[1978]] r. przy okazji odbywającej się w Argentynie kolejnej olimpiady szachowej został razem z Najdorfem udekorowany przez polską delegację medalem 50-lecia [[Polski Związek Szachowy|Polskiego Związku Szachowego]].