Oficerska Szkoła Topografów: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
Kerim44 (dyskusja | edycje)
graf, drobne merytoryczne
Linia 1:
[[Plik:Godło topografów i geodetów.png|right|150px|]]
'''Oficerska Szkoła Topografów''' - W styczniu 1918 dowództwo [[Polska Siła Zbrojna|Polskiej Siły Zbrojnej (PSZ)]] (Polnische Wehrmacht) w porozumieniu z niemieckim Urzędem Pomiarowym utworzyło w Warszawie '''Wojskową Szkołę Mierniczą'''. Zadaniem Szkoły było przygotowanie oficerów wojskowej służby geograficznej do pomiarów topograficznych na ziemiach polskich. Kierownictwo Szkoły składało się z oficerów niemieckich - topografów i triangulatorów. Słuchaczami byli wyłącznie Polacy - oficerowie armii zaborczych i Legionów, w większości po studiach technicznych, podlegający dowództwu PSZ. W Szkole działały 3 sekcje: triangulacyjna, topograficzna i fotogrametryczna. Wykłady były po niemiecku. Tempo nauczania w trybie wojennym. Po czterech miesiącach wykładów oficerów kierowano do prac w polu. Szkoła przetrwała do listopada 1918, do czasu rozbrajania Niemców.
'''Oficerska Szkoła Topografów''' - uczelnia [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego II Rrzeczypospolitej]].
 
'''Oficerska Szkoła Topografów''' - W styczniu 1918 dowództwo [[Polska Siła Zbrojna|Polskiej Siły Zbrojnej (PSZ)]] (Polnische Wehrmacht) w porozumieniu z niemieckim Urzędem Pomiarowym utworzyło w Warszawie '''Wojskową Szkołę Mierniczą'''. Zadaniem Szkoły było przygotowanie oficerów wojskowej służby geograficznej do pomiarów topograficznych na ziemiach polskich. Kierownictwo Szkoły składało się z oficerów niemieckich - topografów i triangulatorów. Słuchaczami byli wyłącznie Polacy - oficerowie armii zaborczych i Legionów, w większości po studiach technicznych, podlegający dowództwu PSZ. W Szkole działały 3 sekcje: triangulacyjna, topograficzna i fotogrametryczna. Wykłady były po niemiecku. Tempo nauczania w trybie wojennym. Po czterech miesiącach wykładów oficerów kierowano do prac w polu. Szkoła przetrwała do listopada 1918, do czasu rozbrajania Niemców.
 
12 listopada 1918 zgodnie z rozkazem ówczesnego kierownika MSWoj. płk. [[Jan Wroczyński|J. Wroczyńskiego]] Szkoła rozpoczęła działalność pod kierownictwem polskiego dowództwa pod taką samą nazwą. Była to pierwsza wojskowa szkoła techniczna w odrodzonym Państwie. Zajęcia rozpoczęto 13 listopada. Obsadę Szkoły określał Rozkaz dzienny ministra Spraw Wojskowych nr 14 z 19 grudnia 1918. Dyrektorem nauk wyznaczono mjr. Józefa Krautzingera. 6 lutego 1919 Szkołę przemianowano na '''Oficerskie Kursy Miernicze''' i podporządkowano szefowi Sztabu Generalnego. Komendantem został płk. Jan Morawski. W pierwszym kursie uczestniczyło 61 oficerów. 23 lipca 1919 Kursy przemianowano na '''Oficerską Szkołę Topografów i Geodetów'''. 11 października 1919 Szkołę przemianowani na '''Oficerską szkołę Topografów ''' przy [[Wojskowy Instytut Geograficzny|Instytucie Wojskowo-Geograficznym (WIG)]] i podporządkowano ją na prawach referatu kierownikowi Wydziału II Topograficznego WIG. W czasie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] nauka w Szkole była przerwana. W walkach zginęło kilku oficerów skierowanych na front.