Formy przejściowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 34:
Rozwiązanie paradoksu Zenona dla brakującego ogniwa ewolucji było możliwe dzięki unaocznieniu pewnego faktu – organizmy żywe pojawiają się w kolejnych pokoleniach. Między [[ostatni wspólny przodek|ostatnim wspólnym przodkiem]], a pojawieniem się człowieka, [[Ziemia|Ziemię]] zamieszkiwała skończona liczba kolejnych generacji istot żywych tworzących swoistą sztafetę.
Liczba brakujących ogniw jest ściśle ograniczona. Odszukanie kolejnych z nich było tylko kwestią czasu, ale zawsze pozostaną jakieś braki, ponieważ proces [[Fosylizacja (geologia)|fosylizacji]] miał charakter wybiórczy. Niektóre formy życia nie pozostawiły [[skamieniałości|skamielin]], które można badać po milionach lat. Paradoks brakującego ogniwa okazał się zdaniem ewolucjonistów przypadkiem [[sofizmat|argumentu z niewiedzy]], ponieważ zbudowany był na faktach, których nie znano.
== Zobacz też ==
| |||