Mowa (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m integracja szablonów do szablonu dopracować |
m -podwójne spacje, WP:SK, drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2014-01
[[Plik:Real-time MRI - Speaking (English).ogv|thumb|Produkcja mowy ([[język angielski]]) obrazowana przy użyciu [[Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego w czasie rzeczywistym|obrazowania metodą rezonansu magnetycznego w czasie rzeczywistym]]
'''Mowa''' – używanie [[Język (mowa)|
Celem mowy jest odbieranie i nadawanie [[komunikat]]ów w formie przekazów [[Język (mowa)|
* ustnych
* [[pismo|pisemnych]]
* [[komunikacja niewerbalna|gestów i mimiki]]
Mowa spełnia
* ekspresyjną
* [[Komunikacja werbalna|komunikacyjną]]
* regulacyjną
== Fizjologia mózgu ==
[[Plik:Paul Broca.jpg|thumb
Przetwarzanie mowy jest skomplikowanym procesem i odbywa się w wielu częściach [[Mózgowie człowieka|mózgu]]. Pomimo długoletnich badań dokładne zrozumienie tego procesu jest nadal trudne
== Technika dźwiękowa ==
Mowa jest [[sygnał]]em ''quasi-stacjonarnym''. Za jej zakres [[częstotliwość|częstotliwości]] przyjmuje się najczęściej 300Hz - 3kHz (w [[telefonia|telefonii]]), jednakże w wielu wypadkach [[sygnał]] mowy może mieć częstotliwości do 8 kHz. Zakres zależy od cech osobniczych mówiącego oraz języka. Język polski relatywnie często korzysta z fonemów o wysokich częstotliwościach, np. "sz" i "ś".
W sygnale mowy wyróżniamy jednostki podstawowe
▲Za jej zakres [[częstotliwość|częstotliwości]] przyjmuje się najczęściej 300Hz - 3kHz (w [[telefonia|telefonii]]), jednakże w wielu wypadkach [[sygnał]] mowy może mieć częstotliwości do 8 kHz. Zakres zależy od cech osobniczych mówiącego oraz języka. Język polski relatywnie często korzysta z fonemów o wysokich częstotliwościach, np. "sz" i "ś".
▲W sygnale mowy wyróżniamy jednostki podstawowe - [[fonem|fonemy]] (w [[Język_polski|języku polskim]] występuje ich 38). Fonemy nie zawsze są oddzielone chwilami [[Cisza (akustyka)|ciszy]], co więcej występuje zjawisko wzajemnego modyfikowania i nakładania się sąsiadujących fonemów - [[koartykulacja]].<ref name="przetwarzaniemowy">[http://przetwarzaniemowy.pl/ B. Ziółko, [[Mariusz Ziółko|M. Ziółko]] ''Przetwarzanie mowy'', Wydawnictwa AGH, 2012]</ref>.
Wraz z rozwojem [[technika|technik]] informacyjnych, możliwe stało się automatyczne przetwarzanie mowy: synteza, rozpoznawanie i rozumienie, co pozwoliło na opracowanie automatycznych systemów dialogowych. Zadanie rozpoznawania mowy okazało się trudniejsze niż spodziewano się podejmując pierwsze prace nad rozwiązaniem tego problemu. Skuteczność automatycznego rozpoznawania mowy wciąż jest niższa od osiąganej przez człowieka. Wymaga bowiem przeprowadzenia analizy nie tylko na poziomie [[akustyka|akustycznym]], ale również zaangażowania wiedzy [[językoznawstwo|lingwistycznej]] i [[semantyka (językoznawstwo)|semantycznej]]
Aby maszynowe rozpoznawanie było równie skuteczne, elementy te powinny być wbudowane w [[algorytm]] rozpoznawania. Obecnie systemy automatycznego rozpoznawania i [[Synteza mowy|syntezy mowy]] stosowane są z powodzeniem do sterowania urządzeniami, dyktowania tekstów, dostępu do [[Baza danych|baz danych]].
== Zobacz też ==
* [[Spektrogram]]
{{Przypisy}}
Linia 34 ⟶ 33:
[[Kategoria:Komunikacja werbalna]]
[[Kategoria:Logopedia]]
[[bg:Реч]]
|