Adolf Szyszko-Bohusz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 38364276 autora 212.87.238.18 (dyskusja) zasady dodawania linków zew, masowe linkowanie do jednej strony
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 22:
W latach 1902-1909 studiował w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]] i ukończył [[Akademia Sztuk Pięknych|Akademię Sztuk Pięknych]]. Uzupełniał później swoją wiedzę w [[Austria|Austrii]], [[Czechy|Czechach]] i [[Niemcy|Niemczech]]. W latach 1910-1912 był wykładowcą na [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]] i krakowskiej [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|ASP]]. W 1912 wyjechał do [[Lwów|Lwowa]], gdzie pracował jako profesor [[politechnika Lwowska|Politechniki Lwowskiej]] (do 1916).
 
Po powrocie do Krakowa otrzymał w 1916 roku stanowisko kierownika prac renowacyjnych na [[Zamek Królewski na Wawelu|Zamku Królewskim na Wawelu]]. Na stanowisku tym pozostał do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Jako konserwator Wawelu dokonał odkrycia romańskiej [[Sala o 24 słupach na Wawelu|Sali o 24 słupach]] i rekonstrukcji [[Rotunda Najświętszej Marii Panny na Wawelu|Rotundy Najświętszej Marii Panny (św. Feliksa i Adaukta)]], a ponadto badał [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|Katedrę Wawelską]] ([[Krypta św. Leonarda na Wawelu|Kryptę św. Leonarda]]) oraz [[Gotyk|wczesnogotyckie]] systemy obronne [[Wzgórze Wawelskie|Wzgórza Wawelskiego]]. Jego dziełem jest odnowienie większości wnętrz zamkowych, [[Brama Herbowa na Wawelu]] (1921), powiększenie krypty Wieszczów i sarkofag [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]] (1927-1928) oraz urządzenie krypty Marszałka [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] wraz z nowym zejściem do podziemi katedry z [[baldachim]]em (1936-1938). Wyniki swoich badań ogłosił w artykułach: ''Rotunda świętych Feliksa i Adaukta (Najśw. Panny Marii) na Wawelu'' (1918), ''Z historii romańskiego Wawelu. Pierwsza katedra romańska'' (1923), ''Wawel średniowieczny'' (1932).
 
W 1920 został powołany na stanowisko kierownika Katedry Architektury Zabytkowej na ASP w Krakowie, będąc jednocześnie w latach 1922-1927 rektorem tej uczelni. W latach 1932-1939 był także profesorem [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]] kierując Katedrą Projektowania Monumentalnego Wydziału Architektury.