Wojna polsko-szwedzka (1626–1629): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięcie odwołania do pliku Gustav_II_Adolph_in_battle_of_Dirschau_1629.PNG, ponieważ użytkownik INeverCry skasował go z Commons
Linia 71:
Po kapitulacji pod Czarnem wojska koronne ruszyły na Człuchów i Chojnice, by bronić linii Wisły przed siłami Oxenstierny. W tym momencie cały obszar leżący na zachód od Wisły był już całkowicie wolny od wojsk szwedzkich. Gdy Gustaw Adolf wylądował [[18 maja]] w Piławie z nowymi oddziałami, zdał sobie sprawę, że nie może liczyć na szybkie zwycięstwo nad Rzecząpospolitą.
 
Sytuacja armii koronnej po sukcesie pod Czarnem niewiele się jednak poprawiła, gdyż trudno było utrzymać Koniecpolskiemu dyscyplinę wśród nieopłaconych wojsk. By możliwie szybko zwiększyć swe siły o nowe oddziały zawodowych żołnierzy [[Zygmunt III Waza|Zygmunt III]] uzyskał pozwolenie od [[Święty Cesarz Rzymski|cesarza]] [[Ferdynand II Habsburg|Ferdynanda II]] na zaciągi w krajach podległych [[Habsburgowie|Habsburgom]]. [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Cesarz]] chętnie się na to zgodził, gdyż wolał, by Szwedzi jak najdłużej wojowali w Polsce i nie mieszali się do trwającej na terenie Niemiec wojny ([[wojna trzydziestoletnia]]).
 
[[Plik:Polish soldiers 1588-1632.PNG|thumb|266px|Żołnierze polscy 1588-1632]]