Zespół wątrobowo-płucny: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zespół wątrobowo-płucny''' ([[język angielski|ang.]] hepatopulmonary syndrome, HPS ) – występujący u pacjentów z [[nadciśnienie wrotne|nadciśnieniem wrotnym]] spadek [[utlenowanie|utlenowania]] [[krew|krwi]] tętniczej. Zespół ten pojawia się przede wszystkim w przebiegu [[marskość wątroby|marskości wątroby]] (najczęstsza przyczyna nadciśnienia wrotnego) wskutek rozszerzenia [[naczynia płucne|naczyń płucnych]], co skutkuje zaburzeniami stosunku wentylacji [[płuco|pęcherzyków płucnych]] do przepływu krwi w tych naczyniach.

Jako pierwsza poszerzenie naczyń płucnych u chorych na marskość wątroby opisała w połowie lat 60-tych. XX wieku Sheila Sherlock ze współpracownikami. Pojęcie "zespołu wątrobowo-płucnego" zastosowali po raz pierwszy w 1977 roku Timothy C. Kennedy i Ronald J. Knudson<ref name="Kennedy-1977">{{Cytuj pismo | nazwisko = Kennedy | imię = TC. | nazwisko2 = Knudson | imię2 = RJ. | tytuł = Exercise-aggravated hypoxemia and orthodeoxia in cirrhosis. | czasopismo = Chest | wolumin = 72 | numer = 3 | strony = 305-9 | miesiąc = Sep | rok = 1977 | doi = | pmid = 891282}}</ref>.

* [[gradient pęcherzykowo-tętniczy]] (różnica [[ciśnienie cząstkowe|ciśnienia parcjalnego]] tlenu w pęcherzykach płucnych i krwi tętniczej) > 20 mmHgmm Hg