Gabriel Oprea: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

Zajmował się również pracą dydaktyczną jako nauczyciel akademicki. Zajmował stanowiska sekretarza stanu w administracji publicznej (2001–2002) i prefekta (przedstawiciela administracji rządowej) w [[Bukareszt|Bukareszcie]] (2002–2003). W 2003 wstąpił do [[Partia Socjaldemokratyczna (Rumunia)|Partii Socjaldemokratycznej]], był m.in. wiceprzewodniczącym tego ugrupowania. W latach 2003–2004 w gabinecie [[Adrian Năstase|Adriana Năstase]] pełnił funkcję ministra delegowanego ds. administracji publicznej. W 2004 i w 2008 z ramienia PSD uzyskiwał mandat posła do [[Izba Deputowanych (Rumunia)|Izby Deputowanych]]. W dwóch rządach, którymi kierował [[Emil Boc]], sprawował urzędy ministra administracji i spraw wewnętrznych (2008–2009), a następnie ministra obrony narodowej (2009–2012). W resorcie tym pozostał w okresie, gdy przez kilka miesięcy w 2012 urząd premiera sprawował [[Mihai Răzvan Ungureanu]]. W 2009 Gabriel Oprea opuścił PSD, w 2010 utworzył i stanął na czele Narodowego Związku na rzecz Rozwoju Rumunii. W 2012 z ramienia centrolewicowej koalicji został wybrany w skład [[Senat (Rumunia)|Senatu]]<ref name="bio"/>. W tym samym roku premier [[Victor Ponta]] powierzył mu urząd wicepremiera, a w 2014 również stanowisko ministra spraw wewnętrznych.