II wojna kappelska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m lit.
Linia 13:
W tzw. II wojnie kappelskiej kantony katolickie dysponowały (według różnych źródeł) 7000-8000 ludzi. Protestanci dysponowali siłami zaledwie 1200-2000 ludzi z Zurychu pod dowództwem [[Huldrych Zwingli|Huldrycha Zwingliego]] – reformatora zuryskiego i twórcy szwajcarskiego protestantyzmu. Katolickie kantony atakując jako pierwsze wygrały w dniu 11 października [[Bitwa pod Kappel|bitwę pod Kappel]], w której zginął Zwingli.
 
Bitwa pod Kappel am ALbisAlbis nie oznaczała jednak końca wojny. Berno i inne kantony protestanckie ruszyły Zurychowi ze zbrojną pomocą. Pomiędzy 15 a 21 października armia reformowanych przemieściła się w górę doliny rzeki [[Reuss (rzeka)|Reuss]]. Oddziały katolickie, nieco mniej liczne, wycofały się w kierunku na [[Zugerberg]]. W nocy 23 października trzon wojsk protestanckich, liczący ok. 5000 ludzi, został zaatakowany przez ekspedycję pięciu kantonów katolickich. Ta tzw. [[Bitwa na wzgórzu Gubel]] zakończyła się również przegraną protestantów.
 
Stało się to wkrótce powodem do zawarcia tzw. drugiego pokoju kappelskiego, kończącego stan wojny pomiędzy protestantami a katolikami. Został on podpisany 16 listopada 1531 r. w [[Deinikon]] niedaleko [[Baar (Zug)|Baar]]. Był on niekorzystny dla protestantów. Antycypując zasadę ''[[cuius regio, eius religio]]'', wprowadzoną później w postanowieniach [[Pokój augsburski|pokoju augsburskiego]] (1555 r.), zapisy drugiego pokoju kappelskiego upoważniły wszystkie kantony do określenia wyznania swoich obywateli i poddanych, dając jednak pierwszeństwo katolicyzmowi w [[bajlif]]atach o ludności mieszanej.