Ivo Josipović: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
zmiany
dr red.
Linia 6:
| data śmierci =
| miejsce śmierci =
| funkcja = {{flaga|Chorwacja}} 3. [[Prezydenci Chorwacji|Prezydent Chorwacji]]
| partia = ''bezpartyjny''
| od = [[18 lutego]] [[2010]]
| do = <!-- 19 lutego 2015 -->
| poprzednik = [[Stjepan Mesić]]
| następca = <!-- [[Kolinda Grabar-Kitarović]] -->
|odznaczenia = {{order|WOKDZ}} {{order|OTG|KKW}} {{order|OŚO|KW}} {{order|OMRI|KWWR}} {{order|OOB}}
| www =
Linia 17:
| quote =
}}
'''Ivo Josipović''' (wym. {{IPA|[ˈiːʋɔ jɔˈsiːpɔʋitɕ]}}; ur. [[28 sierpnia]] [[1957]] w [[Zagrzeb]]iu) – [[Chorwacja|chorwacki]] polityk i muzyk, członek parlamentu w latach [[2003]]-[[2010]]2003–2010. Wybrany na stanowisko [[prezydenci Chorwacji|prezydenta]] w [[Wybory prezydenckie w Chorwacji w latach 2009-2010|wyborach]] na przełomie 2009/2010, urząd objął 18 lutego 2010.
 
'''Ivo Josipović''' (wym. {{IPA|[ˈiːʋɔ jɔˈsiːpɔʋitɕ]}}; ur. [[28 sierpnia]] [[1957]] w [[Zagrzeb]]iu) – [[Chorwacja|chorwacki]] polityk i muzyk, członek parlamentu w latach [[2003]]-[[2010]]. Wybrany na stanowisko [[prezydenci Chorwacji|prezydenta]] w [[Wybory prezydenckie w Chorwacji w latach 2009-2010|wyborach]] na przełomie 2009/2010, urząd objął 18 lutego 2010.
 
== Biografia ==
Ivo Josipović urodził się w 1957 w Zagrzebiu, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej. W 1980 ukończył Wydział Prawa na [[Uniwersytet w Zagrzebiu|Uniwersytecie w Zagrzebiu]], a w 1983 Akademię Muzyczną w Zagrzebiu, w której uczył się komponowania u boku Stanko Horvata<ref name="sabor">{{cytuj stronę|url=http://www.sabor.hr/Default.aspx?sec=2194|tytuł=IVO JOSIPOVIĆ|opublikowany=Hrvatski sabor|język=hr|data dostępu=2009-11-16}}</ref><ref name="muzyka">{{cytuj stronę|url=http://www.mic.hr/index.php?item=79&l=en&p=shop|tytuł=''Diabolezza for piano'', Ivo Josipović|opublikowany=Croatian Music Informiation Centre|język=en|data dostępu=2009-11-16}}</ref>. W 1985 ukończył studia magisterskie z zakresu [[prawo karne|prawa karnego]], a w 1994 doktoryzował się w tej dziedzinie<ref name=biof>{{cytuj stronę|url=http://josipovic.net/biografija/|tytuł=Biografija|opublikowany=Ivo Josipović - Predsjednik za novu Hrvatsku|język=hr|data dostępu=2009-11-16}}</ref><ref name=pdf>{{cytuj stronę|url=http://www.josipovic.net/wp-content/uploads/Ivo-Josipovic-resume.pdf|tytuł=Ivo Josipović. "Resume"|opublikowany=josipovic.net|język=en|data dostępu=2010-01-11}}</ref>.
 
W 1984 został wykładowcą prawa karnego, a następnie profesorem na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Zagrzebiu. Wykładał także na wielu zagranicznych uczelniach, w Instytucie Maxa Plancka ds. Zagranicznego i Międzynarodowego Prawa Karnego we [[Fryburg Bryzgowijski|Fryburgu]], na [[Karl-Franzens-Universität Graz]], w Instytucie HEUNI (''European Institute for Crime Prevention and Control'') w [[Helsinki|Helsinkach]] oraz prowadził własne badania w Instytucie Maxa Plancka ds. Publicznego i Prywatnego Prawa Międzynarodowego w [[Hamburg]]u i na [[Yale University]] w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]]. Jest autorem 85 artykułów na temat prawa karnego oraz międzynarodowego prawa karnego oraz członkiem licznych krajowych i międzynarodowych organizacji prawniczych i artystycznych. W 1994 był współzałożycielem niezależnego Chorwackiego Centrum Prawnego (''Hrvatski pravni centar'')<ref name=pdf/>.
 
W 1980 został członkiem [[Związek Komunistów Chorwacji|Związku Komunistów Chorwacji]] (SKH, ''Savez komunista Hrvatske''). Na początku lat 90. XX w. wszedł w skład nowo powstałej [[Socjaldemokratyczna Partia Chorwacji|Socjaldemokratycznej Partii Chorwacji]] (SDP, ''Socijaldemokratska partija Hrvatske''). W 1994 opuścił szeregi partii i wycofał się z życia politycznego. Pełnił funkcję eksperta i przedstawiciela Chorwacji przed [[Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii|ICTY]]. Był ekspertem [[Rada Europy|Rady Europy]] i członkiem jej delegacji ds. oceny warunków więziennych na [[Ukraina|Ukrainie]], w [[Mongolia|Mongolii]] i w [[Azerbejdżan]]ie. Do życia politycznego powrócił w 2003 za namową [[premierzy Chorwacji|premiera]] [[Ivica Račan|Ivicy Račana]]. W wyniku wyborów w 2003 wszedł w skład [[Zgromadzenie Chorwackie|parlamentu]] z listy Socjaldemokratycznej Partii Chorwacji (SDP). W wyborach w 2007 odnowił mandat deputowanego<ref name="sabor"/><ref name=biof/><ref name=pdf/>.
 
Jako muzyk, Josipović jest autorem kompozycji dla instrumentów solowych oraz orkiestr kameralnych i symfonicznych. Do jego najbardziej znanych utworów należą: ''Samba de camera'' (1985), ''Drmeš'' (1986), ''Dernek'' (1988) oraz ''Diabolezza'' (2006). Josipović pełnił szereg istotnych funkcji w chorwackim środowisku muzycznym. W latach 1987-2000 zajmował stanowisko sekretarza Chorwackiego Środowiska Kompozytorów. Od 1991 pełni funkcję dyrektora ''Zagreb Music Biennale'', corocznego zagrzebskiego festiwalu muzycznego<ref name="muzyka"/>. Josipović jest żonaty z [[Tatiana Josipović|Tatianą Josipović]], również profesorem prawa, ma córkę Lanę. Mówi w języku angielskim i niemieckim<ref name=biof/>.
 
== Droga do prezydentury ==
[[Plik:Ivo Josipović Croatian National Theatre Zagreb.jpg|right|thumb|240px|Wiec wyborczy Ivo Josipovića, listopad 2009.]]
{{osobny artykuł|Wybory prezydenckie w Chorwacji w latach 2009-2010}}
Ivo Josipović od początku 2009 był wymieniany jako potencjalny kandydat Socjaldemokratycznej Partii Chorwacji (SDP) w [[Wybory prezydenckie w Chorwacji w latach 2009-2010|wyborach prezydenckich]] w grudniu 2009 i styczniu 2010<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.nacional.hr/en/clanak/50316/ivo-josipovic-presidential-ambitions-of-an-avant-garde-composer|tytuł=Ivo Josipovic – presidential ambitions of an avant-garde composer|data=14 kwietnia 2009|opublikowany=Nacional.hr|język=en|data dostępu=2009-11-16}}</ref>. 20 czerwca 2009 oficjalnie ogłosił zamiar startu w wyborach<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sdp.hr/vijesti/aktualno/12-srpnja-jurcic-ili-josipovic|tytuł=12. srpnja: Jurčić ili Josipović?|data=20 czerwca 2009|opublikowany=SDP.hr|język=hr|data dostępu=2009-11-16}}</ref>. 12 lipca 2009 wygrał prawybory w SPD i został jej oficjalnym kandydatem. W głosowaniu pokonał [[Ljubo Jurčić]]a, zdobywając prawie 65% głosów poparcia<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.javno.com/en-croatia/ivo-josipovic-is-sdp-party-presidential-candidate_269985|tytuł=Ivo Josipovic is SDP Party Presidential Candidate |data=13 lipca 2009|opublikowany=Javno|język=en|data dostępu=2009-11-16}}</ref>.
 
19 listopada 2009 na placu przed Chorwackim Teatrem Narodowym w Zagrzebiu rozpoczął oficjalnie swoją kampanię wyborczą, której hasło brzmiało "Nowa Sprawiedliwość". Na pierwszym miejscu swojego programu wyborczego umieścił walkę z korupcją. Wśród jego obietnic wyborczych znalazła się także reforma wymiaru sprawiedliwości i współpraca z rządem w celu zakończenia w 2010 [[Stosunki Chorwacji z Unią Europejską|rozmów akcesyjnych]] Chorwacji z [[Unia Europejska|Unią Europejską]]. Josipović przez cały czas trwania kampanii był liderem sondaży przedwyborczych, które dawały mu pewne zwycięstwo w pierwszej turze wyborów. Zgodnie z ich przewidywaniami, 27 grudnia 2009 odniósł w niej zwycięstwo, zdobywając 32,4% głosów poparcia i tym samym znacznie wyprzedzając swojego głównego rywala, startującego jako kandydata niezależnego, burmistrza Zagrzebia, [[Milan Bandić|Milana Bandića]], który uzyskał 14,8% głosów<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE5BQ24U20091227?pageNumber=1&virtualBrandChannel=0|tytuł=Opposition leader tops Croat presidential vote|data=27 grudnia 2009|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-01-11}}</ref>.
 
Sondaże wyborcze przed II turą głosowania również wskazywały na jego zwycięstwo. Zdobywał w nich poparcie na poziomie 52-55%, w porównaniu z 38-45% poparcia dla Bandića. Jawił się jako polityk bardziej umiarkowany i nieobciążony żadnymi aferami korupcyjnymi w odróżnieniu od swego rywala, któremu dodatkowo media zarzucały prowadzenie populistycznej polityki<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.france24.com/en/20100110-croatians-vote-president-lead-eu-entry-josipovic-bandic-election|tytuł=Exit polls show Social Democrat Josipovic leading run-off vote|data=10 stycznia 2010|opublikowany=France24|język=en|data dostępu=2010-01-11|archiwum=http://web.archive.org/web/20100113105113/http://www.france24.com/en/20100110-croatians-vote-president-lead-eu-entry-josipovic-bandic-election|zarchiwizowano=2010-01-13}}</ref>. Ostatecznie, w II turze wyborów 10 stycznia 2010, Josipović wygrał ze zdecydowaną przewagą, zdobywając 60,3% głosów. W swoim przemówieniu stwierdził, że jego zwycięstwo jest zwycięstwem wszystkich uczciwych ludzi, niezależnie od preferencji wyborczych. Zapowiedział "bezkompromisową walkę z korupcją" oraz oznajmił, że wszyscy, w tym także on, "pragną żyć w państwie, w którym praca jest wynagradzana a przestępstwa karane, w państwie bezpieczeństwa socjalnego i sprawiedliwości"<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8450380.stm|tytuł= Social Democrat Ivo Josipovic elected Croatia president|data=11 stycznia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-01-11}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6091KL20100111|tytuł=Jurist Josipovic wins Croatia presidential election|data=11 stycznia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-01-11}}</ref>.
 
18 lutego 2010 na placu Świętego Marka w Zagrzebiu został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisku prezydenta w obecności członków Sądu Konstytucyjnego. W wygłoszonym przemówieniu zapowiedział walkę z niesprawiedliwością oraz zobowiązał się do podjęcia wszelkich działań w celu jak najszybszego wejścia Chorwacji do Unii Europejskiej. Podziękował prezydentowi [[Stjepan Mesić|Mesićowi]] za 10 lat pracy i jego wkład w demokratyzację kraju. W ceremonii uczestniczyło dziesięciu szefów państw oraz liczne delegacje zagraniczne<ref>{{cytuj stronę|url=http://croatiantimes.com/news/General_News/2010-02-18/9050/Ivo_Josipovic_sworn_in_as_new_Croatian_president|tytuł=Ivo Josipovic sworn in as new Croatian president|data=18 lutego 2010|opublikowany=Croatian Times|język=en|data dostępu=2010-02-18}}</ref> w tym Prezydent RP [[Lech Kaczyński]].
 
== Odznaczenia ==
Linia 57 ⟶ 56:
[[Kategoria:Prezydenci Chorwacji]]
[[Kategoria:Chorwaccy kompozytorzy]]
[[Kategoria:Deputowani do Zgromadzenia Chorwackiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Wielkim Orderem Króla Dmitara Zvonimira]]