Telomeraza: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
'''Telomeraza''' – [[enzym]] rybonukleoproteinowy, którego zadaniem jest dobudowanie brakującego (w związku z tzw. [[problem replikacji końca|problemem replikacji końca]]) 3'-terminalnego odcinka nici [[Kwas deoksyrybonukleinowy|DNA]] (tak zwanej [[nić wiodąca|nici wiodącej]])<ref name="Gavory-2002">{{Cytuj pismo | nazwisko = Gavory | imię = G. | nazwisko2 = Farrow | imię2 = M. | nazwisko3 = Balasubramanian | imię3 = S. | tytuł = Minimum length requirement of the alignment domain of human telomerase RNA to sustain catalytic activity in vitro. | czasopismo = Nucleic Acids Res | wolumin = 30 | numer = 20 | strony = 4470-4480 | rok = 2002 | doi = 10.1093/nar/gkf575 | pmid = 12384594 }}</ref>. Telomeraza posługuje się w tym celu zintegrowaną z nią cząsteczką [[Kwas rybonukleinowy|RNA]]. Cząsteczka ta ma odcinek bogaty w [[cytozyna|cytozynę]], odgrywający rolę matrycy do wydłużenia końca 3' [[Kwas deoksyrybonukleinowy|DNA]]. Do nici tej dobudowywane są sekwencje [[telomer (genetyka)|telomerowe]]. Z kolei [[prymaza]] syntetyzuje [[RNA starterowy|primer]] (RNA starterowy), którego obecność pobudza [[polimeraza DNA|polimerazę]] do odtworzenia brakującego fragmentu [[Nić opóźniona|nici opóźnionej]] DNA. Po [[Replikacja DNA|replikacji]] RNA starterowy jest usuwany. Powstaje nowy ubytek - tym razem jednak w obrębie [[telomer (genetyka)|telomeru]], a nie obszaru kodującego.
Telomeraza występuje w intensywnie dzielących się komórkach, a jej aktywność zmniejsza się z wiekiem. To zmniejszenie aktywności łączy się ze starzeniem się komórek
Telomeraza jest intensywnie syntetyzowana w komórkach [[Linia płciowa|linii płciowej]] a w komórkach somatycznych ulega [[Represor|represji]]. Znaczne ilości telomerazy występują w [[limfocyt]]ach i [[makrofag]]ach{{r|ŚN239}}.
W 2009 Nobla za prace z telomerazą dostali [[Carol W. Greider]], [[Elizabeth Blackburn]] i [[Jack Szostak]].
{{Przypisy}}
|