Ugoda perejasławska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięcie odwołania do pliku Kiev_raduga_2001_07_09.jpg, ponieważ użytkownik Jameslwoodward skasował go z Commons |
|||
Linia 17:
W okresie caratu ograniczony sukcesywnie [[samorząd]] [[Ukraina Lewobrzeżna|Ukrainy Lewobrzeżnej]] wynikający z ugody perejasławskiej, pomimo likwidacji [[Sicz Zaporoska|Siczy Zaporoskiej]] przez [[Katarzyna II Wielka|Katarzynę II]], był przez cara i administrację rosyjską respektowany.
W czasach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sowieckich]] fakt ugody perejasławskiej był silnie wykorzystywany w celach propagandowych. Propaganda miała na celu podkreślenie braterstwa obu narodów, przez co wzmocnienie wewnętrznie sztucznego i zróżnicowanego państwa bolszewickiego. W 300 rocznicę ugody perejasławskiej, w 1954 roku, miało miejsce przekazanie [[
Ugoda perejasławska w historii i literaturze jest interpretowana różnorako. W wielu źródłach{{doprecyzuj|Jakich?}} podkreśla się, że była ona zdradą Bohdana Chmielnickiego wobec tworzącej się narodowości ruskiej i samej Ukrainy, co przyczyniło się do zduszenia przez Rosjan w zalążku tworzącej się świadomości narodowej. Oceny krytyczne padają również ze strony znanych postaci życia ukraińskiego, m.in. [[Taras Szewczenko]] wypowiadał się krytycznie o Chmielnickim właśnie z powodu oddania ziem ukrainnych pod zwierzchnictwo Rosji. Inny znany ukraiński pisarz – [[Pantełejmon Kulisz|Pantelejmon Kulisz]] krytykował Chmielnickiego głównie za spowodowanie [[anarchia|anarchii]] i zahamowanie rozwoju kulturalnego na tych ziemiach. Z kolei [[Mychajło Hruszewski]] zarzucał Chmielnickiemu brak sprecyzowanych celów{{odn|Grunberg|Sprengel|2005|s=80}}.
Ugodę interpretuje się również inaczej, podnosząc to, że Chmielnicki zawarł, ją mając na uwadze doraźne cele polityczne – szukając sojusznika przeciw Rzeczypospolitej, walcząc o stworzenie niezależnego i niepodległego państwa kozackiego.
| |||
