Adopcja serca: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rodkw
Linia 1:
'''Adopcja Serca (Adopcja na odległość, Adopcja Miłości)''' – forma pomocy ubogim dzieciom (najczęściej z krajów [[Trzeci Świat|Trzeciego Świata]]), która służy tworzeniu partnerstwa między nimi a ofiarodawcami (rodzinami, osobami indywidualnymi, czy grupami osób takimi, jak grupawspólnota parafialna, grupa duszpasterska czy klasa szkolna). [[Darowizna|Darczyńcy]] – osoby fizyczne bądź firmy – deklarują się, podpisując umowę o przyjęciu pod opiekęwspieraniu dziecka lub dzieci. Opiekaw ma formęformie comiesięcznych opłat (zwykle 15-20 [[dolar amerykański|dolarów]]) na wyżywienie, odzież, kształcenie, ochronę zdrowia i innezaspokojenie potrzebyinnych dziecipotrzeb. Najczęściej są to [[sieroctwo|sieroty]], wychowywane przez dalszą rodzinę lub ludzi obcych (nierzadko wdowy), którzy jednak – sami mając kilkoro dzieci – bez pomocy finansowej z [[Europa|Europy]] lub [[Ameryka|Ameryki]] nie byliby w stanie zapewnić im wykształcenia. Adopcja Serca obejmuje też dzieci pokrzywdzone przez los, które w inny sposób nie mogłyby otrzymać wykształcenia, np. dzieci osób dotkniętych [[trąd |trądem]], ofiary [[Tsunamitsunami]] itp.
 
Opłaty wprowadzane są na minimum rok. W przypadku gdy osoba indywidualna lub firma zadeklarowała wpłaty kwot niższych niż koszt utrzymania jednego dziecka, dziecko to posiadać może więcej niż jednego „rodzica adopcyjnego”. Ideą jest poprawienie warunków rozwoju i polepszenia startu życiowego osieroconych dzieci w krajach [[Trzeci Świat|Trzeciego Świata]]. Rodzice nie mają bezpośredniego kontaktu z dziećmi, choć zazwyczaj istnieje możliwość nawiązania kontaktu korespondencyjnegokorespondencji. Odbywa się to wówczas za pośrednictwem organizacji, które organizują akcję Adopcji Serca.
 
W Polsce tą formą pomocy zajmują się ruchy katolickie ([[Ruch Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata MAITRI]]), a w tymjego ramach organy prawne oStowarzyszenie Ruchu MAITRI czy ([[Stowarzyszenie Wymiany i Pojednania]]), zakony (księża [[pallotyni]], [[salezjanie]] siostry [[karmelitanki]]), instytuty świeckie ([[Sekretariat Misyjny Jeevodaya]] należący do [[Instytut Prymasa Wyszyńskiego|Instytutu Prymasa Wyszyńskiego]], organizacje kościelne [[Caritas (organizacja)|Caritas]]), stowarzyszenia ([[Salezjański Wolontariat Misyjny "Młodzi Światu"]]). Wspierają one dzieci m.in. z [[Rwanda|Rwandy]], [[Burundi]], [[Demokratyczna Republika Konga|Demokratycznej Republiki Konga]], [[Kamerun]]u, [[Sudan]]u, [[Boliwia|Boliwii]], [[Indie|Indii]], [[Sri Lanka|Sri Lanki]], [[Indonezja|Indonezji]], [[Tajlandia|Tajlandii]], [[Tanzania|Tanzanii]].
 
[[Jan Paweł II]], ''Evangelium Vitae:'' "Szczególnie wymownym znakiem solidarności między rodzinami jest adopcja. Wśród różnych form adopcji warto zalecić także adopcję na odległość. Ten typ adopcji nie łączy się z koniecznością wyrwania dzieci z naturalnego środowiska".