Mikołaj Romanow (1856–1929): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Andrzei111 przeniósł stronę Mikołaj Romanow (1856-1929) do Mikołaj Romanow (1856–1929): typo
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam linkowania. Romanowowie przy użyciu AWB
Linia 43:
'''Mikołaj Mikołajewicz Romanow (młodszy)''' (ur. [[6 listopada]] [[1856]] w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]], zm. [[5 stycznia]] [[1929]] w [[Antibes]]) – [[wielki książę]], generał kawalerii, generał adiutant, do [[23 sierpnia]] [[1915]] głównodowodzący armii rosyjskiej podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]].
 
Starszy syn generała feldmarszałka, wielkiego księcia [[Mikołaj Mikołajewicz Romanow (starszy1831–1891)|Mikołaja Mikołajewicza (starszego)]] i [[Aleksandra Oldenburg Romanowa|Aleksandry Piotrowny]]. Wnuk cara [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]].
 
== Biografia ==
W 1873 zakończył [[Mikołajewska Szkoła Inżynieryjna|Mikołajewską Szkołę Inżynieryjną]], a w 1876 [[Mikołajewska Akademia Sztabu Generalnego|Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego]]. Oficer od 1873.
 
W czasie [[Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)|wojny rosyjsko-tureckiej]] w 1877–1878 oficer do specjalnych poruczeń Naczelnego Dowódcy Wojsk Rosyjskich. Odznaczył się przy forsowaniu [[Dunaj]]u, w lecie [[1877]] walczył w [[bitwa pod Szipką|bitwie pod Szipką]] w [[Bułgaria|Bułgarii]], gdzie w wyniku zasług został awansowany do stopnia pułkownika. Brał udział także w zdobyciu twierdzy [[Plewen|Plewna]] (10 grudnia 1877) oraz zajęciu [[Edirne|Adrianopola]] w styczniu [[1878]]. Od [[1878]] dowodził eskadronem, a następnie dywizjonem. Od 10 listopada 1890 dowodził 2 Brygadą, 2 Dywizją Kawalerii Gwardii. Od maja [[1885]] do czerwca [[1905]] generalny inspektor kawalerii. W [[1894]] roku mianowany do stopnia generała adiutanta. Pod jego kierownictwem podjęto szereg przedsięwzięć reorganizacyjnych w kawalerii. 9 grudnia [[1900]] roku mianowany na stopień generała kawalerii.
Linia 63:
 
=== Na emigracji ===
W marcu 1919 został zmuszony przez toczącą się [[Wojna domowa w Rosji|w Rosji wojnę domową]] do emigracji do [[Włochy|Włoch]]. Ewakuacja wielkiego księcia i jego najbliższej rodziny nastąpiła na angielskim krążowniku [[HMS Marlborough (1912)|Marlborough]]. Następnie przeniósł się do [[Francja|Francji]], do małego pałacu w Choigny pod [[Paryż]]em. W latach 1924–1929 był przewodniczącym [[Rosyjski Związek Ogólnowojskowy|Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego (ROWS)]], [[Migracja ludności|emigracyjnej]] organizacji skupiającej oficerów armii rosyjskiej.
 
W 1929 roku po krótkiej chorobie zmarł w swojej willi „Thenar” w [[Antibes]] na [[Lazurowe Wybrzeże|Riwierze]], gdzie wyjechał na zimę. Został pochowany w [[Cerkiew św. Michała Archanioła w Cannes|Cerkwi św. Michała Archanioła]] w [[Cannes]].
Linia 73:
 
== Stosunek do Rasputina i nawiązania w kulturze ==
Uchodził za zdecydowanego przeciwnika [[Grigorij Rasputin|Grigorija Rasputina]], który osiągnął olbrzymie wpływy na dworze carskim. Wielki książę widział w nim hochsztaplera i bezwzględnego manipulatora. Pewnego razu podczas I wojny światowej na wieść, że Rasputin ma zamiar odwiedzić kwaterę główną wojsk rosyjskich na froncie, Mikołaj Mikołajewicz odpowiedział telegramem: ''Przyjeżdżaj, a ja cię tutaj powieszę''.
 
W powieści Piotra Gibowskiego ''Asymetria. Rosyjska ruletka'' jednym z bohaterów jest postać księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa.