Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 94.254.209.130) i przywrócono wersję 43832901 autorstwa The Polish
Jrmo (dyskusja | edycje)
m →‎Lata 1939–1944: poprawa linków
Linia 94:
W 1943 roku umocniono budynek i otaczające go ulice. Okna od strony frontu zasłoniono ceglanymi murami.
 
W czasie [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] gmach na Szucha pełnił funkcję punktu rozdzielczego dla ludności z południowych dzielnic Warszawy zajętych przez Niemców. Przywożonych ludzi stłaczano w celach, sąsiadujących korytarzach i na podwórzach. Kilka tysięcy z nich zamordowano w ruinach gmachu [[GeneralnyGmach InspektoratKancelarii SiłPrezesa ZbrojnychRady Ministrów|gmachu Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych]], na okolicznych podwórkach i skwerach.
 
Na początku września 1944 roku większość funkcjonariuszy Urzędu Komendanta Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa wraz z komendantem ewakuowało się do [[Sochaczew]]a. W ostatnich dniach powstania Gestapo spaliło znajdujące się w budynku archiwa, jednak sam gmach ministerstwa nie został zniszczony.