Juliusz II: Różnice pomiędzy wersjami

'''Juliusz II''' ([[łacina|łac.]] ''Iulius II'', właśc. '''Giuliano della Rovere'''; ur. [[5 grudnia]] [[1443]] w [[Albisola Superiore|Albisoli]], zm. [[21 lutego]] [[1513]] w [[Rzym]]ie) – [[papież]] w okresie od 1 listopada 1503 do 21 lutego 1513{{r|Kelly}}.

 

=== Wczesne życie ===

Giuliano della Rovere pochodził z rodu [[Rovere (ród)|della Rovere]] i był jednym z pięciorga dzieci Rafaella della Rovere i Teodory di Giovanni Maneroli{{r|FIU}}. Jego kuzynem był kardynał [[Girolamo Basso della Rovere]], a bratem [[kondotier]], [[Giovanni della Rovere]]{{r|FIU}}. Po okresie dzieciństwa spędzonym w miejscu urodzenia wstąpił do [[Zakon Braci Mniejszych|zakonu franciszkanów]]{{r|Wollpert}}, którego generałem był wtedy jego stryj [[Sykstus IV|Francesco della Rovere]], ostatecznie jednak nie złożył ślubów zakonnych{{r|Kelly}}. Rozpoczął studia prawnicze w Perugii. Kiedy stryj został papieżem Sykstusem IV (1471-1484), Giuliano zaczął szybko awansować w hierarchii kościelnej{{r|Wollpert}}. Sprawował wiele urzędów kościelnych; był m.in.: [[Biskup|biskupem]] [[Carpentras]] (1471-1472), biskupem [[Lozanna|Lozanny]] (1472-1476), biskupem [[Katania|Katanii]] (1473-1474), [[Awinion|Awinionu]] (1474-1503; od 1475 arcybiskupem), biskupem [[Coutances]] (1476-1477), biskupem [[Viviers (Ardèche)|Viviers]] (1477-1478), biskupem [[Mende (Francja)|Mende]] (1478-1483), biskupem [[Bolonia|Bolonii]] (1483-1502), biskupem [[Lodève|Lodeve]] (1488-1489), biskupem Savony (1499-1502), biskupem Vercelli (1502-1503){{r|FIU}}. W 1472 otrzymał (jako komendatariusz) opactwo terytorialne Grottaferrata. W latach 1473-1486 był opatem [[Gorze]] w [[Lotaryngia|Lotaryngii]]. W latach 1471-1479 był [[kardynał]]em prezbiterem z tytułem [[Bazylika św. Piotra w Okowach|św. Piotra w Okowach]]{{r|Kelly}}, 1479-1483 kardynałem biskupem Sabiny i 1483-1503 kardynałem biskupem Ostia e Velletri{{r|FIU}}. W latach 1476-1503 sprawował funkcję [[legat]]a w Awinionie. W latach 1480-1482 pełnił funkcję [[legat papieski|legata]] we Francji, gdzie był rozjemcą pomiędzy arcyksięciem [[Maksymilian I Habsburg|Maksymilianem I]], a królem [[Ludwik XI|Ludwikiem XI]]{{r|Kelly}}. Ponadto w roku 1479 sprawował funkcję [[Kamerling Świętego Kolegium Kardynałów|Kamerlinga Świętego Kolegium Kardynalskiego]]{{r|FIU}}. Z pomocą jego protekcji, papieżem wybrany został [[Innocenty VIII]] i w tych czasach, della Rovere był jednym z bardziej wpływowych kardynałów{{r|Kelly}}. Był jednak zagorzałym wrogiem [[Aleksander VI|Aleksandra VI]], po którego elekcji, uciekł do Francji i ukrywał się niemal przez cały czas pontyfikatu Borgii{{r|Kelly}}.