Pałac Parlamentu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Usunięcie odwołania do pliku Palatul_Parlamentului_1b.jpg, ponieważ użytkownik Jastrow skasował go z Commons
PG (dyskusja | edycje)
-ciekawostki, drobne redakcyjne
Linia 13:
|wysokość całkowita = 86
|wysokość do dachu =
|kondygnacje = 12, (+8 pod ziemią)
|powierzchnia użytkowa =
|rozpoczęcie budowy = 1983
Linia 36:
== Budowa ==
Rozpoczęcie budowy pałacu wymagało rozbiórki około 7 km² centrum starego miasta i przesiedlenia około 40 000 ludzi z terenu planowanej budowy. Wyburzenia rozpoczęto w [[1980]] roku, objęły one kilka kwartałów [[kamienica (architektura)|kamienic]] oraz kilkanaście budynków sakralnych. Projekt obejmował wzniesienie monumentalnej dzielnicy rządowej, na którą oprócz pałacu miały składać się m.in. Ministerstwo Obrony Narodowej, [[Academia Română|Rumuńska Akademia Nauk]], [[Marriott International|Hotel Marriott]] oraz szeroki "Bulwar Zwycięstwa Socjalizmu". Budowę pałacu rozpoczęto w [[1983]] roku, nadzorował ją sztab 700 architektów i 20 tysięcy robotników.
 
Po rewolucji ustrojowej w Rumunii w 1989 roku, Pałacpałac był ukończony w 80%. Nazwano go "Pałacem Narodu" i zastanawiano się nad nowym przeznaczeniem pałacu. Szukano tez inwestora, który dokończyłby budowę. Chętnym do zakupu i dokończenia obiektu był mim.in. Rupert Murdoch, który powiedział, że zamierza w budynku otworzyć największe na świecie kasyno. Po tej deklaracji zdecydowano, że budynek pozostanie w rumuńskich rękach i będzie służył narodowi rumuńskiemu.
 
W [[1989]] roku koszt budowy oszacowano na 1,75 miliardów [[dolar amerykański|dolarów amerykańskich]], w roku [[2006]] wartość wszystkich prac wzrosła do 3 miliardów [[euro]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.unseenromania.com/things-to-see-romania/the-palace-of-the-parliament-in-Bucharest.html|tytuł=unseenromania.com|data dostępu=8 września 2009|autor=Florentina Grosu| opublikowany=|praca=|data=|język=en}}</ref>.
Linia 45 ⟶ 47:
 
Budowla wykonana jest w całości z materiałów pochodzących z [[Rumunia|Rumunii]]. Podczas budowy zużyto milion metrów sześciennych [[marmur]]u pochodzącego z [[Siedmiogród|Transylwanii]], trzy i pół tysiąca ton [[szkło ołowiowe|kryształu]] do skonstruowania 480 [[żyrandol]]i (największy z nich waży 2,5 tony)<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.bucharest-life.com/bucharest/palace-of-parliament Ceausescu's Lasting| tytuł = Ceausescu's Lasting, Loathed Legacy| data dostępu = 8 września 2009| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język =en}}</ref>, na sufitach zamontowano 1409 mniejszych punktów świetlnych, wykorzystano 700 tysięcy ton [[stal]]i i [[brązy|brązu]] do wykonania monumentalnych [[drzwi]] i [[okno|okien]], do pokrycia drewnianych posadzek i [[parkiet (budownictwo)|parkietów]] zużyto 900 tysięcy m³ drewna. Ponadto wnętrze upiększono kosztownymi dywanami zajmującymi powierzchnię 200 tysięcy m²<ref>[http://wiadomosci.onet.pl/1596373,2678,1,kioskart.html Klaus Brill, Jedyny taki pałac], za [[Süddeutsche Zeitung]]</ref>.
 
== Ciekawostki ==
Inspiracją do budowy Pałacu były podobne, monumentalne budowle, które [[Nicolae Ceaușescu]] zwiedzał w latach 70. w trakcie podróży do Chin.
 
Pałac posiada monumentalny balkon, zwany "balkonem prezydenckim", z którego [[Nicolae Ceaușescu]] miał wygłaszać przemowy do zgromadzonych na placu przed pałacem tłumów. Do dzisiaj jedyną osobą, która przemawiała z balkonu prezydenckiego do zgromadzonych tłumów pozostaje [[Michael Jackson]] w 1992. Wypowiedział wówczas słowa: "I love you people of Budapest!" (sic!) – "Kocham was, mieszkańcy Budapesztu" myląc stolicę Rumunii ze stolicą Węgier, co wywołało niesmak i rozczarowanie.
 
Główna projektantka Pałacu, [[Anca Petrescu]] była członkinią rumuńskiego parlamentu.
 
Po rewolucji ustrojowej w Rumunii w 1989 roku, Pałac był ukończony w 80%. Nazwano go "Pałacem Narodu" i zastanawiano się nad nowym przeznaczeniem pałacu. Szukano tez inwestora, który dokończyłby budowę. Chętnym do zakupu i dokończenia obiektu był mi.in Rupert Murdoch, który powiedział, że zamierza w budynku otworzyć największe na świecie kasyno. Po tej deklaracji zdecydowano, że budynek pozostanie w rumuńskich rękach i będzie służył narodowi rumuńskiemu.
 
{{Przypisy}}