Adam Glapiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nie jest jeszcze prezesem |
m lit. |
||
Linia 29:
Ukończył [[Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie|Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie]] (1968), a następnie studia na [[Kolegium Ekonomiczno-Społeczne Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie|Wydziale Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie]] (1972). W tym samym roku odbył staż w [[Banque de France]] w [[Paryż]]u. [[Doktor (stopień naukowy)|Doktoryzował się]], a w 2004 [[Habilitacja|habilitował się]] w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
Od 1974 związany zawodowo z macierzystą uczelnią jako nauczyciel akademicki, doszedł do stanowiska [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]], został także kierownikiem Zakładu Ekonomii Politycznej i Historii Myśli Ekonomicznej w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH. Był także wykładowcą w [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]] (1978–1983), Inter-University Centre of Postgraduate Studies w [[Dubrownik]]u (1986–1989), [[University of Colorado at Boulder]] (1993–1998), United States Business and Industrial Council na University of Missouri i na [[University of Kansas]] (1996), [[Institut supérieur de gestion|Institut Superieur de Gestion]] (1994–2005) i w [[Wyższa Szkoła Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach|Wyższej Szkole Ekonomii i Prawa im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach]] (2004–2007). W 1988 otrzymał stypendium
W latach 80. działał w podziemnej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|„Solidarności”]], w [[Stan wojenny w Polsce 1981–1983|stanie wojennym]] był współprzewodniczącym podziemnej „Solidarności” SGPiS. W 1989 był jednym z założycieli Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Centrum Demokratyczne, członkiem [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitetu Obywatelskiego]] w Warszawie oraz Sztabu Wyborczego „S” w „Niespodziance”. W 1990 był współzałożycielem [[Porozumienie Centrum|Porozumienia Centrum]] i warszawskiego oddziału [[Kongres Liberalno-Demokratyczny|Kongresu Liberalno-Demokratyczny]] (KLD). Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego PC w latach 1991–1993. W 1991 zajmował stanowisko ministra budownictwa i gospodarki przestrzennej w [[rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego|rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego]]. W 1991 z listy [[Porozumienie Obywatelskie Centrum|POC]] jako kandydat Porozumienia Centrum został wybrany na posła I kadencji. W [[rząd Jana Olszewskiego|rządzie Jana Olszewskiego]] pełnił funkcję ministra współpracy gospodarczej z zagranicą<ref>{{Cytuj stronę |url=https://web.archive.org/web/20141017052120/http://www.poprzedniastrona.premier.gov.pl/s.php?id=2245 |tytuł=Rząd Jana Olszewskiego |opublikowany=premier.gov.pl |data dostępu=2015-08-18}}</ref>. W 1997 z ramienia [[Ruch Odbudowy Polski|Ruchu Odbudowy Polski]] uzyskał mandat senatora IV kadencji w [[Okręg wyborczy województwo tarnowskie do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|województwie tarnowskim]]. Wkrótce odszedł z ROP, przystępując do [[Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe|Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego]] i Klubu Senatorskiego [[Akcja Wyborcza Solidarność|AWS]]. W Senacie był wiceprzewodniczącym [[Komisja Gospodarki Narodowej|Komisji Gospodarki Narodowej]]. Wchodził w skład parlamentarnej Komisji Wspólnej Unii Europejskiej i Polski. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję.
| |||