Henryk Stroband: Różnice pomiędzy wersjami

Syn Jana i Małgorzaty Esken. We [[Europejski Uniwersytet Viadrina|FrankfucieFrankfurcie n. Odrą]] studiował od [[1566]] [[filozofia|filozofię]], [[nauki prawne|prawo]] i nauki polityczne; od [[1568]] w [[Tybinga|Tybindze]] prawo cywilne i kanoniczne, interesując się w tym czasie historią starożytną, a od [[1570]] studiował [[teologia|teologię]] w [[Wittenberga|Wittenberdze]]. Odbył też podróż do [[Strasburg]]a i [[Bazylea|Bazylei]] i w [[1574]] powrócił do Torunia.

Ważnym elementem działalność Strobanda były inwestycje budowlane. Przebudował budynki po klasztorze franciszkańskim adaptując je na potrzeby gimnazjum, wybudował także bursę dla studentów. Do jego głównych realizacji można zaliczyć rozbudowę [[Ratusz Staromiejski w Toruniu|Ratusza Staromiejskiego]]. Miały się tam odbywać wszelkie uroczystości miejskie i znajdowały się kramy kupieckie. W tym celu sprowadził do Torunia z [[Gdańsk]]a [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzkiego]] architekaarchitekta, [[Antoni van Obberghen|Antoniego von Obberghena]] który dokonał przebudowy [[gotyk|gotyckiego]] gmachu. Niezachowaną dekorację malarską wnętrza wykonał gdański mistrz [[Anton Möller]]. W [[1591]] r. wystąpił też z propozycją przekształcenia systemu obronnego miasta w nowoczesne [[fortyfikacja|fortyfikacje]] bastionowe. W latach [[1597]]-[[1601]] zbudowano zbrojownię i oraz budynek straży miejskiej. Opracował też koncepcję budowy nowego mostu wiślanego.

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Stroband Henryk}}