Allen Ginsberg: Różnice pomiędzy wersjami

W 1946 roku, dzięki swojemu najlepszemu przyjacielowi – Jackowi Kerouackowi, poznał [[Neal Cassady|Neala Cassadiego]]. Spotkanie to zapoczątkowało okres burzliwych przygód w biografii trzech pisarzy m.in. awanturnicze życie w drodze, konflikty z prawem, eksperymentowanie z narkotykami i substancjami psychotropowymi, opisane później w powieści Jacka Kerouaca ''[[W drodze (powieść)|W drodze]]''<ref>{{Cytuj |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Neal_Cassady&oldid=38628888 |tytuł = Neal Cassady |data dostępu = 2015-12-26 |język = pl}}</ref>. Meksykański pisarz stał się też wkrótce zarówno muzą, jak i kochankiem Ginsberga<ref>{{Cytuj |autor = Barry Gifford |tytuł = As Ever: The Collected Correspondence of Allen Ginsberg & Neal Cassady}}</ref>. Ich związek nie trwał jednak długo, ponieważ zakończył się poprzez listy wiosną 1947 roku, kiedy to Allen wyruszył do [[Dakar]]u, a Neal do Nowego Yorku<ref name=":0">{{Cytuj |url = http://rictornorton.co.uk/ginsberg.htm |tytuł = Gay Love Letters through the Centuries: Neal Cassady to Allen Ginsberg |opublikowany = rictornorton.co.uk |data dostępu = 2015-12-26}}</ref>.

Ponadto w Nowym Jorku, Ginsberg spotkał [[Gregory Corso|Gregoriego Corso]] w Pony Stable Bar. Corso, który niedawno wyszedł z więzienia, był wspierany przez patronów Pony Stable oraz pisał wiersze w noc z ich spotkania. Ginsberg twierdził, że natychmiast zainteresowała go postać Corso, który mimo, że był [[Heteroseksualizm|heteroseksualistą]], pałał wielkim zrozumieniem w stosunku do osób homoseksualnych po trzech latach więzienia. Ginsberg był jeszcze bardziej zaskoczony czytając wiersze Corso i zdając sobie sprawę, że Corso był „duchowo utalentowany”. W krótkim czasie Ginsberg wprowadził Corso do kręgu jego przyjaciół. Niedługo potem Croso zaczął podróżować wraz z Ginsbergiem, Kerouackiem i Burroughsem. Natomiast sami Ginsberg i Croso pozostali przyjaciółmi i współpracownikami przez całe życie<ref name=":3">{{Cytuj |autor = Jonah Raskin |tytuł = American Scream: Allen Ginsberg’s Howl and the Making of the Beat Generation |data = 2004}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Miles Barry |tytuł = Ginsberg: A Biography |data = 2001 |isbn = 0-7535-0486-3. |miejsce = Londyn |wydawca = Virgin Publishing}}</ref>.

Pod koniec 1957 roku Ginsberga zaskoczył świat literacki porzucając San Francisco. Po przemowie w [[Maroko]], Allen i Peter Orlovsky dołączyli do Gregora Corsa w Paryżu. Corso zakwaterował ich w obskurnym mieszkaniu nad barem na 9 ul. Gît-le-Coeur, które stało się znane jako Beat Hotel. W krótkim czasie dołączył do nich także Burroughs i inni. Był to bardzo twórczy i produktywny czas dla wszystkich z nich, podczas którego zażywali niezliczone ilości narkotyków i innych substancji psychoaktywnych. Właśnie w tym miejscu Ginsberg rozpoczął pisanie swojego wiersz ''[[Kadisz|]]''Kadisz'']] (dedykowanego jego chorej psychicznie matce), Corso skomponował ''Bomb'' i ''Marriage'', a Burroughs – dzięki pomocy Ginsberga i Corso, skompletował ''[[Nagi lunch]]'', scalając wszystkie poprzednie zapiski. Ów epizod w życiu twórców został udokumentowany przez fotografa [[Harold Chapman|Harolda Chapmana]], który wprowadził się w podobnym czasie i nieustanie fotografował mieszkańców „hotelu” dopóki nie został zamknięty w 1963 roku. W ciągu lat 1962–1963, Ginsberg i Orlovsky intensywnie podróżowali przez [[Indie]], żyjąc przez pół roku w [[Kolkata|Kalkucie]] i [[Waranasi]]. Również w tym okresie Allen zawarł przyjaźnie z obiecującymi młodymi postami, m.in. [[Shakti Chattopadhyay]] i [[Sunil Gangopadhya|Sunilem Gangopadhya]]. Dzięki nim Allen Ginsberg miał kilka politycznych znajomości w Indiach. Szczególne interesy łączyły go z [[Pupul Jayakar]], która pomogła mu przedłużyć jego pobyt w Indiach, kiedy władze chciały go stamtąd wydalić.