Jean-Pierre Chevènement: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr
dr
Linia 20:
Początkowo należał do [[SFIO|Oddziału Francuskiego Międzynarodówki Robotniczej]], pod koniec lat 60. został członkiem [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partii Socjalistycznej]]. Wcześniej znalazł się wśród założycieli lewicowego Ośrodka Studiów, Badań i Wychowania Socjalistycznego (CERES).
 
Od 1973 do 2002 (z przerwami w okresach pracy w administracji rządowej) sprawował mandat posła do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]], dziewięciokrotnie skutecznie kandydując do tej izby parlamentu. W latach 1974-19881974–1988 był radnym regionu [[Franche-Comté]], przez rok pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tej rady. W okresach 1977-19831977–1983 i 1997-20001997–2000 zajmował stanowisko pierwszego zastępcy [[mer (urzędnik)|mera]] [[Belfort]]u, natomiast w okresie 1983-19971983–1997 oraz ponownie od 2001 do 2007 był burmistrzem tego miasta.
 
W 1981 wszedł po raz pierwszy w skład rady ministrów, kiedy to w rządzie [[Pierre Mauroy|Pierre'a Mauroy]] został ministrem stanu, obejmując też resort nauki i technologii (od 1982 nauki i przemysłu). Podał się do dymisji w 1983 w proteście przeciwko popieraniu przez prezydenta [[François Mitterrand]]a koncepcji [[Europejski System Walutowy|Europejskiego Systemu Walutowego]]<ref name=NYT>{{Cytuj stronę|url=http://www.nytimes.com/2002/04/14/world/campaigning-in-france-an-old-hand-is-a-wild-card.html?sec=&spon=&pagewanted=1|tytuł=Campaigning In France, An Old Hand Is a Wild Card|opublikowany=nytimes.com|data=14 kwietnia 2002|data dostępu=2014-04-06|język=en}}</ref>. Już w 1984 powrócił jednak do lewicowego rządu jako minister edukacji w gabinecie [[Laurent Fabius|Laurenta Fabiusa]], którym był przez kolejne dwa lata.
Linia 47:
{{Kontrola autorytatywna}}
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Chevènement, Jean-Pierre}}
[[Kategoria:Francuscy ministrowie (V Republika)]]
[[Kategoria:Francuscy parlamentarzyści (V Republika)]]