Wiśniowy sad: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Książka infobox}} |
drobna rozbudowa ze źródełkiem |
||
Linia 19:
}}
'''Wiśniowy sad''' (ros. ''Вишнëвый сад'') – [[dramat|utwór dramatyczny]] [[Antoni Czechow|Antoniego Czechowa]], napisany w 1903 r.<ref name=":0">{{Cytuj|autor=Antoni Czechow|autor r=Rene Śliwowski|rozdział=Wstęp|tytuł=Wybór dramatów|data=1979|isbn=8304002809|miejsce=Wrocław|wydawca=Ossolineum|s=XLIII}}</ref>, po raz pierwszy wystawiony 17 stycznia 1904 przez [[Konstantin Stanisławski|Konstantina Stanisławskiego]]<ref name=":1">{{Cytuj|autor=Gale, Cengage Learning|tytuł=A Study Guide for Anton Chekhov's Cherry Orchard|data=2015-09-24|data dostępu=2016-09-21|isbn=9781410334817|wydawca=Gale Cengage Learning|url=https://books.google.pl/books?id=aPOZCgAAQBAJ&pg=PT4&dq=cherry+orchard+chekhov&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwiky6GTpKHPAhXJjywKHbUlCfIQ6AEIUDAG#v=onepage&q=cherry%2520orchard%2520chekhov&f=false|język=en}}</ref>. To ostatnia sztuka teatralna Czechowa<ref name=":0" />. Tematem utworu jest degradacja rosyjskiej szlachty<ref name=":0" />.
Choć sam Czechow uważał, że utwór jest komedią, a w pewnych momentach wręcz farsą, wystawiany był jako melodramat, wbrew zamysłom i protestom autora<ref>{{Cytuj|autor=Antoni Czechow|autor r=Rene Śliwowski|rozdział=Wstęp|tytuł=Wybór dramatów|data=1979|isbn=8304002809|wydawca=Ossolineum|s=XLVI}}</ref>. Spór ten wystąpił już podczas pierwszego wystawienia sztuki - Stanisławski upierał się, żeby przedstawić ją w tonacji tragicznej. Czechow był temu tak przeciwny, że nie chciał pojawić się na premierze; namówiony, pojawił się dopiero na początku drugiego aktu<ref name=":1" />.
== Zarys fabuły ==
[[Plik:The Cherry Orchard MAT.jpg|mały|Scena z inscenizacji ''Wiśniowego sadu'' w 1904 r. ]]
Tematyką utworu jest rozpad dawnych gniazd szlacheckich i degeneracja ziemiaństwa. Treścią dramatu są dzieje wdowy Raniewskiej, jej brata Gajewa i ich najbliższego otoczenia. Raniewska po śmierci syna wyjechała za granicę z kochankiem, który ją porzucił i okradł. Obecnie wraz z córką Anią wraca do rodzinnego majątku, w którym rezyduje Gajew - jej brat. Majątek jest zadłużony, a jedyny sposób na wyjście z długów to [[parcelacja|rozparcelowanie]] starego wiśniowego sadu, przylegającego do dworu, i sprzedanie go na działki budowlane. Raniewska nie zgadza się na to. Majątek i sad zostają jednak zlicytowane. Nowym właścicielem zostaje Łopachin, syn pańszczyźnianego chłopa, którego kiedyś nie wpuszczano nawet na pokoje. Wszyscy opuszczają dwór. Raniewska powraca do Paryża wezwana przez chorego kochanka. Na miejscu pozostaje tylko Firs, wierny sługa, o którym wszyscy zapomnieli. Wśród powszechnego poczucia klęski jedynie Ania i Trofimow nie tracą nadziei. Zamierzają poświęcić się nauce i zdobyć zawód.
| |||