Edith Wilson: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mix321 (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: drobne techniczne
Mix321 (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 21:
 
== Życiorys ==
Urodziła się 15 października 1872 r. w Wytheville, jej ojciec był sędzią<ref name=":0">{{Cytuj|tytuł=Edith Wilson Biography :: National First Ladies' Library|czasopismo=www.firstladies.org|data dostępu=2016-10-29|opublikowany=www.firstladies.org|url=http://www.firstladies.org/biographies/firstladies.aspx?biography=29}}</ref>, byławywodzącym się z wirginijskiej arystokracji. Była siódmym z jedenastu dzieci<ref name=":2">{{Cytuj|tytuł=Edith Bolling Galt Wilson|czasopismo=whitehouse.gov|data=2014-12-31|data dostępu=2016-10-31|url=https://www.whitehouse.gov/1600/first-ladies/edithwilson}}</ref> i w dziewiątym pokoleniu potomkiem [[Pocahontas]]<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=The Genealogy of Edith Bolling Wilson|czasopismo=edithbollingwilson.org|data=|data dostępu=2016-10-29|opublikowany=edithbollingwilson.org|url=http://edithbollingwilson.org/the-edith-bolling-wilson-birthplace-museum/the-genealogy-of-edith-bolling-wilson/}}</ref>. Pochodziła z rodziny byłych właścicieli plantacji<ref name=":1">{{Cytuj|tytuł=First Ladies & Ancestral Identity Edith Wilson|czasopismo=www.firstladies.org|data dostępu=2016-10-29|opublikowany=www.firstladies.org|url=http://www.firstladies.org/ancestral-wilson.aspx}}</ref>, wychowywałaktórzy (jej dziadek) utracili ją w czasie wojny secesyjnej<ref name=":3">{{Cytuj|autor=Lewis L. Gould|tytuł=American First Ladies: Their Lives and Their Legacy|data=2001-01-01|data dostępu=2016-10-31|isbn=9780415930215|wydawca=Taylor & Francis|s=237-244|url=https://books.google.pl/books?id=l10B-YpEqbEC&pg=PA244&lpg=PA244&dq=Edith+Wilson+1961&source=bl&ots=-YGC1qvNz_&sig=cL8-9bbgnBn7m_RyNVkOyKJR0kY&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjDgfCPm4XQAhWiHsAKHXMKD1oQ6AEIXjAM#v=onepage&q=Edith%20Wilson%201961&f=false|język=en}}</ref>. Wychowywała się w ciasnym mieszkaniu położonym nad sklepem<ref name=":0" />. WPoczątkowo nie uczęszczała do żadnej szkoły<ref name=":3" />, dopiero w latach 1887–1888 uczęszczała do Martha Washington College'','' ale porzuciła naukę po dwóch semestrach<ref name=":0" />. Następnie dorok 1890spędziła rokuw domu<ref name=":3" />, zaś kolejny rok szkolny 1889–1890 uczęszczała do The Richmond Female Seminary<ref name=":0" />, jednak nie mogła kontynuować nauki, ponieważ szkoła została zamknięta<ref name=":3" />.
 
JejPierwszego pierwszymmęża mężemEdith zostałpoznała podczas wizyty u siostry w Waszyngtonie<ref name=":2" /> w 1891 r.<ref name=":3" />, był nim Norman Galt, którego rodzina prowadziła dobrze prosperujący sklep [[Złotnictwo|jubilerski]] w Waszyngtonie<ref name=":1" /> i kuzyn męża jej siostry. Wyszła za mąż w wieku 23 lat (1896 r., para miała jedno dziecko (syna), jednakktóry mążurodził zmarłsię w 19081903 roku i zmarł po kilku dniach<ref name=":03" />. [[19Norman grudnia]]Galt [[1915]]zmarł r.w poślubiła1908 [[Woodrow Wilson|Thomasa Woodrowa Wilsona]]roku<ref name=":0" />, którya odEdith rokuodziedziczyła byłrodzinny wdowcem{{Fakt|data=2016-10}}. Sama uroczystość ślubna odbyła się w kameralnym gronie w jej domu w Waszyngtoniebiznes<ref name=":03" />.
 
Wdowa wynajęła menadżera do zarządzania sklepem, ta działalność przynosiła jej przez kolejne lata znaczny dochód. Dzięki zyskom ze sklepu stała się szybko postacią powszechnie znaną w mieście stołecznym. W tym okresie często podróżowała z siostrą i przyjaciółką Alice Gordon do Europy. O rękę Alice Gordon starał się w tym czasie Gary Grayson, który był lekarzem prezydenta Wilsona. To za jego sprawą Edith zaczęła bywać w [[Biały Dom|Białym Domu]] i w marcu 1915 r. poznała Wilsona, który od niedawna był wdowcem<ref name=":3" />.
Gdy prezydent Wilson 2 października 1919 r. doznał rozległego wylewu krwi do mózu, po który miał sparaliżowaną lewą stronę ciała, Edith zataiła fakt choroby męża, utrzymując iż jest on tylko przemęczony. W czasie jego choroby i związanej z nią siedmiomiesięcznej nieobecności uczestniczyła w posiedzeniach rządu i przejmowała dokumenty adresowane do prezydenta. Nieobecność prezydenta zrodziła liczne plotki o jego rzekomej śmierci<ref name>{{Cytuj odcinek |tytuł=Jak Edith Wilson została pierwszą kobietą - prezydentem Ameryki? {{!}} Ale Historia odc. 158 |url=https://www.youtube.com/watch?v=uUyy6_u2ifU&list=TLAjFl99Mja5MyMTA5MjAxNg |autorzy=AleHistoria |data dostępu=2016-09-21}}</ref>.
 
Pierwszy raz Wilson oświadczył się jej na początku maja 1915 r., jednak Edith nie zgodziła się na ślub, choć chciała kontynuować znajomość. Po zatopieniu ''[[RMS Lusitania|Lusitanii]]'' w USA rozpoczęła się intensywna debata na temat tego, czy przystępować do [[I wojna światowa|wojny]]. Wilson włączył wówczas Edith do nieoficjalnego grona doradców i prowadził z nią długie rozmowy dotyczące kierunków prowadzenia polityki. To zaangażowanie w sprawy państwowe zacieśniło więź między nimi i przez całe lato 1915 r. Wilson używał spraw państwowych jako sposobu na przekonanie Edith do małżeństwa, w tym celu dzielił się z nią dokumentami państwowymi. W efekcie 29 czerwca Edith przyjęła oświadczyny<ref name=":3" />.
Po zakończeniu kadencji męża opiekowała się nim do jego śmierci w 1924 roku. Resztę życia poświęciła na troskę o spuściznę po mężu, decydowała także o udostępnianiu pozostałych po nim dokumentów, jako że wówczas tego typu zbiory nie były jeszcze uważane za własność publiczną. Sprawowała także bezpośredni nadzór nad produkcją filmu ''Wilson'' z 1944 roku<ref name=":0" />.
 
Większość doradców odradzała Wilsonowi ponowny ślub, w szczególności zaś zawieranie go tuż przed [[Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1916 roku|zbliżającymi się wyborami]], jednak ostatecznie 6 października Wilson osobiście spisał oświadczenie dla prasy, w którym informował o zaręczynach i planowanym ślubie oraz jednocześnie ogłosił swoje poparcie dla kwestii przyznania kobietom praw wyborczych<ref name=":3" />. [[19 grudnia]] [[1915]] r. poślubiła Wilsona<ref name=":0" />, sama uroczystość ślubna odbyła się w kameralnym gronie w jej domu w Waszyngtonie<ref name=":0" />.
W okresie międzywojennym kilkakrotnie podróżowała do Europy, angażując się w wydarzenia związane z Ligą Narodów. Chociaż odmawiała zaangażowania w bieżącą działalność Partii Demokratycznej, była postrzegana jako potencjalny kandydat na wiceprezydenta w czasie wyborów w 1928 r. Podczas tych wyborów jej aktywność ograniczyła się jednak do obecności na konwencji partyjnej i wygłoszenia przemówienia. W 1941 r. uczestniczyła jako gość w posiedzeniu Kongresu, na którym prezydent Franklin Roosevelt zwrócił się do parlamentu o wypowiedzenie wojny państwom Osi<ref name=":0" />.
 
Gdy prezydent Wilson 2 października 1919 r. doznał rozległego [[Udar mózgu|wylewu krwi do mózumózgu]], po któryktórym miał sparaliżowaną lewą stronę ciała, Edith zataiła fakt choroby męża, utrzymując iż jest on tylko przemęczony. W czasie jego choroby i związanej z nią siedmiomiesięcznej nieobecności uczestniczyła w posiedzeniach rządu i przejmowała dokumenty adresowane do prezydenta<ref name=":4" />, pozwalając członkom gabinetu na zajmowanie się pozostałymi kwestiami<ref name=":0" />. Nieobecność prezydenta zrodziła liczne plotki o jego rzekomej śmierci<ref name=":4">{{Cytuj odcinek |tytuł=Jak Edith Wilson została pierwszą kobietą - prezydentem Ameryki? {{!}} Ale Historia odc. 158 |url=https://www.youtube.com/watch?v=uUyy6_u2ifU&list=TLAjFl99Mja5MyMTA5MjAxNg |autorzy=AleHistoria |data dostępu=2016-09-21}}</ref>. Dzięki swojej aktywności w tym okresie bywa nazywana „sekretnym prezydentem” i pierwszą kobietą na czele rządu USA<ref name=":2" />, niemniej jej aktywność i zakres władzy w tym okresie czyni ją jedną z najbardziej kontrowersyjnych pierwszych dam w historii USA<ref name=":3" />.
Utrzymywała także bliskie kontakty z kolejnymi pierwszymi damami, przede wszystkim z Grace Coolidge, Eleanor Roosevelt i Mamie Eisenhower<ref name=":0" />.
 
W 1920 r. doradzała mężowi ubieganie się o nominację na trzecią kadencję prezydencką oraz stanowczo sprzeciwiała się przyznaniu nominacji [[William Gibbs McAdoo|Williamowi Gibbsowi McAdoo]], jednak ostatecznie kandydatem [[Partia Demokratyczna (USA)|Partii Demokratycznej]] został [[James M. Cox|James Cox]]<ref name=":3" />.
Po raz ostatni Edith Wilson pojawiła się publicznie [[20 stycznia]] [[1961]] na uroczystości zaprzysiężenia 35 [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta USA]] [[John Fitzgerald Kennedy|Johna F. Kennedy’ego]]<ref name=":0" />. [[28 grudnia]] [[1961]] – w dniu 105 rocznicy urodzin jej męża – miała otworzyć most jego imienia. W nocy z 27 na 28 grudnia zmarła (podczas snu) na [[serce]].
 
Po zakończeniu kadencji mężaWilsona, para zamieszkała w rezydencji przy S Street w Waszyngtonie<ref name=":3" />, a Edith opiekowała się nimmężem do jego śmierci w 1924 roku. Resztę życia poświęciła na troskę o spuściznę po mężu, decydowała także o udostępnianiu pozostałych po nim dokumentów, jako że wówczas tego typu zbiory nie były jeszcze uważane za własność publiczną<ref name=":0" />. W 1939 r. wydała wspomnienia z okresu wspólnego życia z mężem pt. ''My Memoir''<ref name=":3" />. Sprawowała także bezpośredni nadzór nad produkcją filmu ''Wilson'' z 1944 roku<ref name=":0" /> i ściśle współpracowała z Rayem Stannardem Bakerem przy ośmiotomowej biografii Wilsona. W późniejszych latach przekazała dom przy S Street na cele fundacji dbającej o dziedzictwo narodowe, zabiegała także o przekształcenie w zabytek domu rodzinnego Wilsona<ref name=":3" />.
 
W [[Okres międzywojenny|okresie międzywojennym]] kilkakrotnie podróżowała do Europy, angażując się w wydarzenia związane z [[Liga Narodów|Ligą Narodów]]. Chociaż odmawiała zaangażowania w bieżącą działalność Partii Demokratycznej, była postrzegana jako potencjalny kandydat na [[Wiceprezydent Stanów Zjednoczonych|wiceprezydenta]] w czasie [[Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1928 roku|wyborów w 1928 r.]] Podczas tych wyborów jej aktywność ograniczyła się jednak do obecności na konwencji partyjnej i wygłoszenia przemówienia. W 1941 r. uczestniczyła jako gość w posiedzeniu Kongresu, na którym prezydent [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin Roosevelt]] zwrócił się do parlamentu o wypowiedzenie wojny państwom Osi<ref name=":0" />.
 
Utrzymywała także bliskie kontakty z kolejnymi pierwszymi damami, przede wszystkim z [[Grace Coolidge]], [[Eleanor Roosevelt]] i [[Mamie Eisenhower]]<ref name=":0" />.
 
Po raz ostatni Edith Wilson pojawiła się publicznie [[20 stycznia]] [[1961]] r. na uroczystości zaprzysiężenia 35. [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta USA]] [[John Fitzgerald Kennedy|Johna F. Kennedy’ego]]<ref name=":0" />., [[28którego grudnia]]kampanię [[1961]]wspierała. W wlistopadzie dniu1961 105r. rocznicyprzeszła urodzininfekcję jejpłuc<ref mężaname=":3" – miała otworzyć most jego imienia/>. W nocy z 27 na 28 grudnia tego samego roku zmarła (podczas snu) na [[serce]]. Następnego dnia – w dniu 105 rocznicy urodzin jej męża – miała otworzyć most jego imienia.
 
== Odznaczenia ==