Wikipedia

Front Północno-Zachodni (radziecki): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Anulowanie wersji 47941803 autora AndrzejBełżyński (dyskusja) - błędy merytoryczne we wprowadzonej poprawce
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Sowa73) i przywrócono wersję 47941803 autorstwa AndrzejBełżyński
Linia 2:
 
== I formowanie ==
Po raz pierwszy sformowany w trakcie [[Wojna zimowa|wojny ZSRR z Finlandią]] (zimazimą 1939/1940)]]. Powstał 7 stycznia 1940 na bazie dowództwa [[Leningradzki Okręg Wojskowy (ZSRR)|Leningradzkiego Okręgu Wojskowego]] w celu koordynacji działań [[7 Armia (ZSRR)|7]] i [[13 Armia (ZSRR)|13]] Armii. Po zakończeniu wojny zimowej Front Północno-Zachodni został z powrotem przekształcony w Leningradzki Okręg Wojskowy.
 
== II formowanie ==
Front został ponownie sformowany około 20 czerwca 1941 w wyniku przekształcenia dowództwa [[Nadbałtycki Specjalny Okręg Wojskowy|Nadbałtyckiego Specjalnego Okręgu Wojskowego]].
 
=== Skład ===
22 czerwca 1941 w skład frontu wchodziły:
* [[8 Armia (ZSRR)|8 Armia]]
Linia 13:
* [[27 Armia (ZSRR)|27 Armia]]
* [[5 Korpus powietrzno-desantowy (ZSRR)|5 Korpus powietrzno-desantowy]] (trzy brygady powietrzno–desantowe, dywizjon artylerii i oddziały specjalne (w tym 50 [[Czołg lekki|czołgów lekkich]]))
* siły powietrzne (57 Dywizja Myśliwska, 4., 6., 7. i 84 Mieszane Dywizje Lotnicze, 21 pułk myśliwski PWO, 312 Lotniczy Pułk Rozpoznawczy).
Liczył on łącznie 25 dywizji (w tym cztery [[Dywizja pancerna (ZSRR)|pancerne]] i dwie [[Dywizja zmotoryzowana (ZSRR)|zmotoryzowanezmechanizowane]]), 1 brygadę strzelecką oraz 3 brygady powietrzno–desantowe. Łącznie liczył 440 tysięcy żołnierzy, 7 467 dział i moździerzy, 1 514 czołgów oraz 1 814 samolotów.{{odn|Bieszanin|2009|s=8}}.
 
=== Działania ===
W [[Atak Niemiec na ZSRR|operacji Barbarossa]] jego oddziały walczyły z wojskami niemieckiej [[Grupa Armii Północ|Grupy Armii „Północ”]] ([[Bitwa pod Rosieniami]]). W ciągu kilku pierwszych tygodni wojny niemiecko - radzieckiej wojska Frontu zostały wyparte z [[Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka|Litwy]], [[ Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka|Łotwy]], [[Estońska Socjalistyczna Republika Radziecka|Estonii]] oraz terenów [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|rosyjskich]] na zachód od [[Lenigrad]]u. Porażka wojsk Frontu doprowadziła do [[Blokada Leningradu|blokady Leningradu]]. Pobite wojska Frontu zostały odrzucone aż na [[Wałdaj (wyżyna)|wyżynę Wałdaj]], gdzie w skład Frontu została włączona ([[34 Armia (ZSRR)|34 Armia]]). W kolejnych miesiącach 1941, pomimo kilku przeciwuderzeń, front nie poprawił swojego położenia. Dopiero zimą 1941/1942 w wyniku [[Operacja toropiecko-chołmska|Operacji toropiecko-chołmskiej]] (por: [[Kontrofensywy sowieckie 1941/1942]]) wojska Frontu okrążyły pod [[Bitwa pod Diemiańskiem|Diemiańskiem]] wojska [[16 Armia (III Rzesza)|16 Armii niemieckiej]]. Wiosną 1942 wojska niemieckie przebiły korytarz do okrążonych wojsk w wyniku czego powstał "występ diemiański". W tym czasie Front składał się z: [[1 Armia Uderzeniowa|1 Armii Uderzeniowej]], [[11 Armia (ZSRR)|11 Armii]] i [[34 Armia (ZSRR)|34 Armii]].
 
W latach 1942-1943 jego głównym zadaniem była blokada tzw. „występu diemiańskiego”, aż do niemieckiej ewakuacji wiosną 1943 roku. Następnie do końca 1943 roku blokował Niemców w rejonie jeziora [[Ilmen|Ilmień]], gdzie 20 listopada 1943 został rozformowany. Jego wojska (1 Armia Uderzeniowa, [[22 Armia (ZSRR)|22 Armia]] oraz 34 Armia) podporządkowano sąsiednim frontom.
 
=== Dowódcy Frontu ===
* [[generał pułkownik]] [[Fiodor Kuzniecow (1898–1961)|Fiodor Isidorowicz Kuzniecow]] – ok. 20.06. czerwca 1941 - 3.07. lipca 1941,
* [[generał major]] [[Piotr Sobiennikow]] – 4.07. lipca 1941 — 23.07. lipca 1941,
* [[generał porucznik]], od 28 sierpnia 1941 gen. płk [[Pawieł Kuroczkin]] – 23.08. sierpnia 1941 — 5.10. października 1942,
* [[Marszałekmarszałek Związku Radzieckiego|marszałek]] [[Siemion Timoszenko]] - 5.10. października 1942 - 14.03. marca 1943,
* generał pułkownik [[Iwan Koniew]] – 14.03. marca 1943 - 22.06. czerwca 1943,
* generał porucznik/generał pułkownik Paweł Kuroczkin – 23.06. czerwca 1943 - 20.11. listopada 1943.
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
* ''Путеводитель В двух томах'', ''том I'', red. Л.В.Двойных, Т.Ф.Каряева, М.В.Стеганцев, 1991
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Front_Północno-Zachodni_(radziecki)”