Anka Kowalska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko
|imię i nazwisko org
|grafika
|opis grafiki
|podpis
|data urodzenia
|miejsce urodzenia
|data śmierci
|miejsce śmierci
|zawód
|Alma Mater
|odznaczenia
|commons
|www
}}
{{inne znaczenia|osoby urodzonej w roku 1932|[[Anna Kowalska]] z 1903}}
Linia 20:
== Życiorys ==
=== Edukacja ===
Córka Jerzego Kowalskiego i Zofii Gębickiej. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] przebywała w Sosnowcu (do 1940 r.), a potem na wsi pod [[Olkusz]]em. Po wojnie rozpoczęła naukę w [[II Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Plater w Sosnowcu|II Liceum Ogólnokształcącym im. Emilii Plater]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], maturę zdała w 1950 w liceum w [[Będzin]]ie. W 1955 ukończyła polonistykę na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL-u]]<ref name=":0">{{Cytuj|autor=Joanna Sokolińska|tytuł=Duży Format|czasopismo=Gazeta Wyborcza|data=
=== Twórczość ===
W czasie studiów debiutowała wierszami w [[Słowo Powszechne|„Słowie Powszechnym”]] (1953).
W latach 70. i 80. XX w. współpracowała z pismami drugiego obiegu wydawniczego „[[Pulp (czasopismo)|Puls]]”, „[[Zapis (czasopismo)|Zapis]]”, [[Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”|„Biuletyn Informacyjny KOR”]], „[[Kultura Niezależna]]” „[[Krytyka (kwartalnik)|Krytyka]]” oraz z paryską „[[Kultura (miesięcznik)|Kulturą]]” i „[[Zeszyty Historyczne|Zeszytami Historycznymi]]”. Opublikowała kilka tekstów wspomnieniowych, m.in. dotyczących działalności w KOR, zebranych w tomie „Folklor tamtych lat” (Biblioteka Więzi, Warszawa 2011)<ref name=":0" />.
Linia 30:
=== Działalność opozycyjna w PRL ===
Od 1976 r. współpracowała z [[Komitet Obrony Robotników|Komitetem Obrony Robotników]], m.in. wyjeżdżała jako obserwator na procesy robotników w [[Radom]]iu, w styczniu 1977 została członkiem KOR, prowadziła kartotekę radomską<ref>''Dokumenty Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”'', oprac. Andrzej Jastrzębski, Warszawa-Londyn 1994, s. 22, 44, 54, 67, 72, 74, 77; ''Niepokorni. Rozmowy o Komitecie Obrony Robotników zebrane w 1981 roku przez Andrzeja Friszke i Andrzeja Paczkowskiego,'' red. M. Okoński, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s.
Działała w [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|„Solidarności”]]. Od 13 grudnia 1981 do 1 czerwca 1982 była internowana. Trafiła do obozu w [[Gołdap]]i, później przeniesiono ją do [[Darłówko|Darłówka]]<ref>''Pani już nic nie będzie potrzebne''. Wywiad E. Milewicz z A. Kowalską, „Gazeta Wyborcza” 13 grudnia 2006; J. Krakowska, Mikołajska, s.
== Nagrody i wyróżnienia ==
Linia 47:
* ''Spojrzenie'' (poezje; Pax [[1974 w literaturze|1974]])
* ''Wiersze z obozu internowanych'' (II obieg wydawniczy; Biblioteka Obserwatora Wojennego [[1983 w literaturze|1983]]; pierwodruk: „Kultura”, Paryż, nr 11/1982)
* ''Racja stanu. Wiersze z lat
== Opracowania i inne prace redakcyjne ==
* ''Warszawa lata
* ''O „Kulturze”. Wspomnienia i opinie'' (wespół z [[Grażyna Pomian|Grażyną]] i [[Krzysztof Pomian|Krzysztofem]] Pomianami; II obieg wydawniczy; Puls, Londyn [[1987 w literaturze|1987]]; II obieg wydawniczy: Pomost [[1988 w literaturze|1988]])
== Upamiętnienie ==
Mieszkała w Warszawie, ale zgodnie ze swoją wolą jej prochy spoczęły w rodzinnym mieście, [[Sosnowiec|Sosnowcu]].
* W 2012 r. zorganizowano w Sosnowcu obchody uczczenia jej 80 rocznicy urodzin, w których uczestniczyli m.in. [[Bogdan Borusewicz]], [[Adam Michnik]] i [[Andrzej Seweryn]]<ref>{{Cytuj|autor=Tomasz Szymczyk|tytuł=Sosnowiec: Obchody 80. rocznicy urodzin autorki
* Na fasadzie bloku przy ul. [[Ulica Czerniakowska w Warszawie|Czerniakowskiej]] 201 w Warszawie, gdzie mieszkała Anka Kowalska, została umieszczona tablica upamiętniająca ten fakt.
|