Zbigniew Gluza: Różnice pomiędzy wersjami

Po 1989 inicjator, a następnie prezes dwóch fundacji (Fundacji Archiwum Wschodniego i Fundacji Karta), połączonych następnie w Fundację Ośrodka Karta prowadzącą [[Ośrodek Karta]]. Od 1990 jest redaktorem naczelnym kwartalnika historycznego „Karta”<ref name="es"/><ref name="bio"/>. Jest inicjatorem programów, takich jak „Wspólne Miejsce – Europa Wschodnia”, „Indeks Represjonowanych” czy „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”, pomysłodawcą słowników biograficznych opozycjonistów i dysydentów, współinicjatorem [[Dom Spotkań z Historią|Domu Spotkań z Historią]] i przewodniczącym jego rady programowej (od 2006), współzałożycielem Rady Archiwów Społecznych. Powołany w skład kolegium programowo-historycznego [[Europejskie Centrum Solidarności|Europejskiego Centrum Solidarności]] w Gdańsku<ref name="es"/> oraz Rady Archiwalnej przy Naczelnym Dyrektorze Archiwów Państwowych (2013–2015), a także na przewodniczącego Komitetu Ogrodu Sprawiedliwych w Warszawie (od 2014)<ref>{{Cytuj stronę|url=httphttps://warszawaarchive.wyborcza.plis/warszawa/1,54420,15578836,Na_Woli_powstaje_Ogrod_Sprawiedliwych__Kogo_tam_upamietnia_.htmlC6KBK|tytuł=Na Woli powstaje Ogród Sprawiedliwych. Kogo tam upamiętnią?|data=6 marca 2014|opublikowany=gazeta.pl|data dostępu=2015-05-02}}</ref>. Jako redaktor naczelny wydawnictwa Karta zajął się również prowadzeniem serii wydawniczych w tym albumów najważniejszych wydarzeń Polski w XX wieku, a także książek wspomnieniowych wydawanych w seriach ''Świadectwa'' i ''Żydzi polscy''. Autor i współautor kilkudziesięciu wystaw, m.in. ''Oblicza totalitaryzmu'', ''Dni „Solidarności”'', ''Bramy wolności. Od „Solidarności” do zjednoczenia Niemiec'', ''Koniec Jałty''.