Jimmy Connors: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 91.228.8.166) i przywrócono wersję 49823375 autorstwa 37.248.167.115
Linia 33:
Zawodnik leworęczny, znany z ambicji i waleczności; awansował na pozycję lidera rankingu [[Association of Tennis Professionals|ATP World Tour]] w lipcu 1974 i pozostawał na czołowym miejscu przez kolejne 160 tygodni. Powracał na pozycję lidera jeszcze kilkakrotnie, spędzając łącznie na nim 268 tygodni (4 wynik w historii). W latach 1974–1983 nieprzerwanie figurował w czołowej trójce najlepszych tenisistów na świecie.
 
Do legendy przeszły jego pojedynki z [[Björn Borg|Björnem Borgiem]], [[John McEnroe|Johnem McEnroe]], [[Ivan Lendl|Ivanem Lendlem]], [[John Newcombe|Johnem Newcombem]]<ref>{{cytuj stronę| url = https://www.msn.com/en-us/sports/tennis/greatest-rivalries-from-the-open-era-of-professional-tennis/ar-AAiqoW4#page=1 | tytuł = Greatest rivalries from the Open era of professional tennis | data dostępu = 12 stycznia 2017 | autor = | opublikowany = msn.com | praca = | data = 28 sierpnia 2016 | język = en}}</ref>. Z turniejów wielkoszlemowych nie udało mu się triumfować jedynie we [[French Open]]. Jest rekordzistą pod względem wygranych turniejów – wygrał ich 109 – oraz pod względem występów w finałach turniejów, osiągając 163164. Zwyciężył także w największej liczbie meczów w karierze (1256)<ref>{{cytuj stronę| url = http://sportowefakty.wp.pl/tenis/607715/atp-stuttgart-roger-federer-i-juan-martin-del-potro-zakwalifikowani-do-polfinalu | tytuł = ATP Stuttgart: Roger Federer i Juan Martin del Potro zakwalifikowani do półfinału | data dostępu = 12 stycznia 2017 | autor = Rafał Smoliński | opublikowany = sportowefakty.wp.pl | praca = | data = 10 czerwca 2016 | język = pl}}</ref>. Connors wygrał też najwięcej meczów w US Open (98). Amerykanin wygrał także najwięcej turniejów na kortach dywanowych – 44 razy.
 
Pod koniec kariery, w wieku 39 lat doszedł do półfinału [[US Open 1991]], pokonując kilku znacznie młodszych rywali; przegrał dopiero z przyszłym liderem tenisa męskiego [[Jim Courier|Courierem]]<ref>{{cytuj stronę| url = https://espn.go.com/classic/s/add_Connors_Jimmy.html | tytuł = Jimbo turned back the clock at the '91 Open | data dostępu = 12 stycznia 2017 | autor = Fred W. Kiger | opublikowany = espn.go.com | praca = | data = 19 listopada 2003 | język = en}}</ref>. W turnieju tym startował jeszcze rok później (zdołał przejść do 2 rundy). W cyklu ATP World Tour w czerwcu 1995, otrzymawszy od organizatorów turnieju w [[Halle (Westf.)|Halle]] [[dzika karta|dziką kartę]], awansował do ćwierćfinału, po zwycięstwach nad dwoma rywalami z czołowej setki rankingu; uległ późniejszemu zwycięzcy turnieju [[Marc Rosset|Markowi Rossetowi]], młodszemu o 19 lat.