Polemikí Aeroporía: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Sprzątam Szablon:Cytuj |
Sommerauer (dyskusja | edycje) m →Historia: poprawa linków |
||
Linia 25:
Myśliwce [[PZL P.24]]F/G były podstawowym samolotem greckiego lotnictwa w momencie [[Wojna grecko-włoska 1940–1941|ataku Włoch w 1940]] roku. Królewskie Greckie Siły Powietrzne posiadały 77 samolotów w porównaniu do 463 maszyn (głównie myśliwce [[Fiat CR.42]], [[Macchi MC.200]] i bombowce [[Savoia-Marchetti SM.79]], [[Savoia-Marchetti SM.81|SM.81]], [[CANT Z.1007]]) Regia Aeronautica. W walkach Grecy zestrzelili 64-88 wrogich maszyn (w tym kilka niemieckich), przy stracie 52 greckich lotników<ref>[http://www.haf.gr/en/history/history/history_6.asp Greco-Italian War ... German Invasion, haf.gr].</ref>.
Wielka Brytania skierowała do Grecji 80. dywizjon RAFu, który latając na [[Gloster Gladiator]] uzyskał 52 zestrzelenia przy 16 maszynach straconych. P.24 uzyskały od 22 do 40 zwycięstw, przy utracie 19 maszyn<ref>[http://greek-war-equipment.blogspot.com/2011/05/1937-1941-pzl-p24.html (1937-1941) PZL P.24, greek-war-equipment.blogspot.com].</ref>. Na P.24 latał A. Antoniuo, jedyny grecki as z tego okresu uzyskał 5 zestrzeleń na P.24, pilot [[Marinos Mitralexis]] otrzymał Krzyż Męstwa, najwyższe greckie odznaczenie, kiedy po wystrzeleniu całej amunicji staranował ogon włoskiego bombowca Z.1007 bis swoim śmigłem powodując jego rozbicie<ref>[http://imansolas.freeservers.com/Aces/The%20Greek%20PZL%20fighters.html The Greek PZL fighters, A Tribute to the ‘few’.]</ref>. Do końca wojny kilku kolejnych Greków latających w barwach RAF i USAAF uzyskało status asa latając nad Afryką i Europą.
Greckie lotnictwo stało się użytkownikiem [[Northrop F-5 Freedom Fighter|F-5]]. Początkowo zamówiono 52 sztuki dla dwóch skrzydeł. Pierwsze 18 samolotów przybyło w 1965 roku. Przezbrojenie napotkało się z problemami w postaci sankcji nałożonych przez USA po puczu czarnych pułkowników. Dostawy wznowiono, po przerwie w 1968 roku. Później dokupywano samoloty z Iranu w dwóch partiach. Z Norwegii w 1986 roku zakupiono 11 sztuk i od Holandii 1 sztukę w roku 1991. W 1986 roku wymieniono fotele wyrzucane. W 1993 roku po dostarczeniu niemieckich RF-4E zaprzestano używać RF-5A jako maszyn rozpoznawczych. Ostatnie F-5 wycofano w 2001 roku<ref>Michał Gajzler, Northrop F-5 A/B Freedom Fighter Cz. 2, str. 60 Lotnictwo 4 (2016), ISSN 1732-5323</ref>.
| |||