Piotr Wrangel: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
CommonsDelinker zamienia link do pliku z IRA_F7LtGen_1917_h.png na Imperial_Russian_Army_LtGen_1917_h.png. Powód: [[:c:COM:FR|File renamed] |
→Życiorys: wikizacja, int. |
||
Linia 31:
Piotr Wrangel uważał, że przyszła Rosja powinna być dobrowolną federacją narodów byłego imperium carów. Uznał prawo do niepodległości Polski i Ukrainy. Nie chciał, by swoje państwo mieli [[Tatarzy krymscy]] oraz [[Kozacy dońscy]], [[Kozacy kubańscy|kubańscy]], [[Kozacy terscy|terscy]] i [[Kozacy astrachańscy|astrachańscy]]. Skutecznie bronił Krymu przed [[Armia Czerwona|Armią Czerwoną]] od kwietnia do listopada 1920 r. wykorzystując jej maksymalne zaangażowanie na frontach [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. Do walki z bolszewikami Piotr Wrangel chciał wykorzystać Armię Powstańczą [[Nestor Machno|Nestora Machny]]. Jednak próby nawiązania sojuszu nie powiodły się. Po [[Traktat ryski (1921)|rozejmie polsko-bolszewickim]] (który według niego był zdradą walczących na Krymie białogwardzistów) uległ przeważającym siłom [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] prowadzącym [[Operacja perekopsko-czongarska 1920|operację perekopsko-czongarską]] i ewakuował większość kadr swojej armii do [[Konstantynopol]]a. Położyło to faktyczny kres wojnie domowej [[Biali (Rosja)|białych]] z [[bolszewicy|czerwonymi]].
Po opuszczeniu Rosji Wrangel przebywał początkowo w Stambule, skąd w 1922 przeniósł się do [[Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców|Królestwa SHS]], gdzie mieszkał do 1927 (w [[Sremski Karlovci|Karłowicach]] wraz z żoną i dziećmi). Na emigracji stał na czele [[Rosyjski Związek Ogólnowojskowy|Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego]] (ROWS). Zmarł 25 kwietnia 1928 r. w [[Bruksela|Brukseli]], został pochowany w [[Belgrad]]zie, w cerkwi Św Trójcy. Oficjalnie zmarł na gruźlicę, jednak do dziś spekuluje się na temat rzeczywistych przyczyn jego śmierci. Tezę
Jego współpracownikiem był ekonomista i polityk [[Piotr Struwe]].
W radzieckiej piosence „Biała Armia, Czarny
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |autor=Piotr N. Wrangel |tytuł=Wspomnienia |tom=I-II |wydawca=Wydawnictwo Bellona |miejsce=Warszawa |rok=1999 |isbn=}}
|