Louis Faury: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+ 14 kategorii za pomocą HotCat, szablony
WP:SK+ToS+Bn+mSI, drobne redakcyjne
Linia 6:
|zwycięstwa =
|grafika = Louis Faury.jpg
|opis grafiki =
|stopień grafika =
|stopień = generał
Linia 25:
 
== Życiorys ==
Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył początkowo w randze [[Kapitan (ranga)|kapitana]] jako oficer sztabu naczelnego [[Joseph Joffre|Josepha Joffre'aJoffre’a]] w [[I bitwa nad Marną|I bitwie nad Marną]] (1914). Od grudnia 1914 roku do stycznia 1916 roku pełnił służbę w randze [[major]]a jako dowódca 10 Batalionu Strzelców Pieszych w bitwach pod [[Ablain-Saint-Nazaire|Notre-Dame-de-Lorette]] w [[Artois]], następnie jako szkoleniowiec armii gen. [[Henri Gouraud]], a także w walkach pod [[Moronvilliers]] (1917). Później, w randze podpułkownika był członkiem francuskiej misji wojskowej we [[Włochy|Włoszech]] i organizatorem sojuszniczej Armii Włoskiej. Pod koniec wojny był szefem sztabu 12 Dywizji<!-- czego? armii włoskiej, czy francuskiej? -->.
 
W kwietniu 1919 r. został przydzielony do służby we [[Francuska Misja Wojskowa w Polsce|Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce]], gdzie zajął się organizacją wyszkolenia wojskowego. W 1920 służył jako doradca i łącznik w sztabie [[4 Armia (II RP)|4 Armii]] gen. [[Leonard Skierski|Leonarda Skierskiego]] podczas ostatnich faz [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]].
 
Od 1921 do jesieni 1928 piastował urząd DyrektorDyrektora Nauk [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w [[Warszawa|Warszawie]], wieloletni szef pionów naukowego i dydaktycznego tej szkoły, wykształcił liczną kadrę oficerów dyplomowanych. Autor pierwszego w Polsce podręcznika taktyki ogólnej. Wśród studentów Wyższej Szkoły Wojennej miał przydomek ''papa Faury''. W tym czasie napisał w jednej ze swoich prac: "Przed„Przed dwustu laty Polska pod murami Wiednia uratowała świat chrześcijański od niebezpieczeństwa tureckiego; nad Wisła i Niemnem szlachetny ten naród oddał ponownie światu cywilizowanemu zasługę, którą nie dość oceniono"oceniono”{{fakt|data=2010-11}}. Funkcję jego tłumacza podczas pracy wykładowcy w WSW pełnił mjr [[Jan Józef Kosina|Jan Kosina]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Paweł Kosina | tytuł = Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele |url = http://web.archive.org/web/20141102121846/http://www.fara.sanok.pl/gazetka/nr_147_22_2006-05-28.pdf|czasopismo = Góra Przemienienia | wydawca = [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku]] | strony = 12 | data = 22 (14) z 28 maja 2006 | url = http://web.archive.org/web/20141102121846/http://www.fara.sanok.pl/gazetka/nr_147_22_2006-05-28.pdf}}</ref>.
 
Po powrocie do Francji służył w Sztabie Armii, a od roku 1929 w sztabie 3 Dywizji w [[Amiens]], po czym objął jej dowództwo w 1934. W 1936 r. przeszedł do rezerwy. Współpracował z Centrum Studiów i [[Biblioteka Polska w Paryżu|Biblioteką Polską w Paryżu]], gdzie prowadził wykłady informacyjno-propagandowe.
Linia 35:
W obliczu wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], w wieku 65 lat został przywrócony do czynnej służby wojskowej i mianowany szefem francuskiej misji wojskowej w Polsce; kierował nią od 23 sierpnia do 17 września 1939 r. Na podstawie ustaleń dokonanych między generałem [[Władysław Sikorski|Sikorskim]] i [[Przedstawiciele dyplomatyczni Francji w Polsce|ambasadorem]] [[Leon Noël|Leonem Noëlem]] wspomagał w [[Rumunia|Rumunii]] przerzut do Francji polskich oficerów i specjalistów wojskowych.
 
Po powrocie do Francji służył w Misji Francusko-Polskiej. Podczas [[Kampania francuska 1940|ataku niemieckiego na Francję w roku 1940]] [[Wojsko Polskie we Francji (1939–1940)#Ewakuacja|wyprowadził]] jako spontaniczny dowódca większość nieliniowych oddziałów polskich z bretońskiego kotła. Następnie wspomagał polską sieć przerzutu polskich oficerów z Francji do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Zagrożony jako sympatyk [[Charles de Gaulle|Charles'aCharles’a de Gaulle'aGaulle’a]].
 
== Odznaczenia i ordery ==
Linia 41:
* [[Legia Honorowa|Komandor Orderu Legii Honorowej]] – Francja (1936){{r|lh}}
* [[Legia Honorowa|Oficer Orderu Legii Honorowej]] – Francja (1921){{r|lh}}
* [[Legia Honorowa|Kawaler Orderu Legii Honorowej]] – Francja (1915)<ref name="lh">{{Cytuj stronę | url = http://www.culture.gouv.fr/public/mistral/leonore_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=COTE&VALUE_1=19800035%2F141%2F17838 | tytuł = FAURY Louis Auguste Joseph | opublikowany = culture.gouv.fr | język = fr | data dostępu = 2017-12-19}}</ref>
* [[Krzyż Wojenny (Francja)|Krzyż Wojenny 1914-1918]] z palmą i 2 gwiazdkami – Francja{{r|me}}
* [[Krzyż Wojenny (Francja)|Krzyż Wojenny TOE]] z palmą – Francja{{r|me}}
* [[Order Palm Akademickich|Oficer Orderu Palm Akademickich]] – Francja{{r|me}}
* [[Krzyż Kombatantów]] – Francja{{r|me}}
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari]] – Polska (1921)<ref>Dekret Wodza Naczelnego L. 2956 z 1921 r. [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=64481 (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 11)].</ref>
* [[Order Odrodzenia Polski|Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski]] – Polska (1938)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Odznaczenie polskie dla francuskiego generała |url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=40843|czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 3 | data = Nrnr 261 z 17 listopada 1937 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=40843}}</ref>
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]] – Polska
* [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]] – Polska
Linia 53:
* [[Order Krzyża Południa|Kawaler Orderu Krzyża Południa]] – Brazylia{{r|me}}
* [[Order Orła Białego (Serbia)|Kawaler Orderu Orła Białego]] – Serbia{{r|me}}
* [[Order Korony Włoch|Kawaler Orderu Korony]] – Włochy<ref name="me">{{Cytuj stronę | url = http://museedesetoiles.fr/piece/general-de-division-faury-3/ | tytuł = Photographie du Général de Division Louis Augustin Joseph FAURY | opublikowany = museedesetoiles.fr | język = fr | data dostępu = 2017-12-19}}</ref>
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
* Chocianowicz Wacław, ''W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie'', Londyn 1969,.
* ''W 50-lecie Powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie – uzupełnienia i poprawki'', Londyn 1972.
* Faury Louis, ''La Pologne Terrassée'' , ''Revue Historique de l’Armée'', IX, nr 1 (1953), Paris 1953, s. 132-136132–136.
* Maliszewski Lech, ''Louis Faury (1874-1947): entre gloire et oubli'', "Revue„Revue historique des Armees"Armees” 2010, 3, p. 37-44, http://rha.revues.org/index7042.html
* Maliszewski Lech, ''Louis Faury (1874-1947). Biografia francuskiego oficera, szczerego i niezłomnego przyjaciela Polski'', "Dzieje„Dzieje Najnowsze"Najnowsze” 2010, 2, s.223-229 223–229.
* Maliszewski Lech, ''Louis Faury, francuski autor wydanego drukiem wykładu "Le„Le Maréchal Pilsudski"Pilsudski”'', [w:] ''Żar niepodległości. Międzynarodowe aspekty życia i działalności Józefa Piłsudskiego'', Lublin 2004.
* ''Louis Faury: "Marszałek„Marszałek Piłsudski"Piłsudski”'', tłum. z jęz. franc. na jęz. pol. L. Maliszewski, [w:] ''Żar niepodległości. Międzynarodowe aspekty życia i działalności Józefa Piłsudskiego'', Lublin 2004.
* Maliszewski Lech, ''Marszałek Józef Piłsudski w oczach generała Ludwika Faury'egoFaury’ego'', [w:] ''Marszałkowi w hołdzie'', Lublin 2005.
* Maliszewski Lech, ''O zapomnianym spotkaniu ppłka armii francuskiej Faury'egoFaury’ego z marsz. Piłsudskim 16 sierpnia 1920 roku na skrzyżowaniu szos Dęblin-Kock i Warszawa-Lublin'', [w:] ''Spotkania z Józefem Piłsudskim'', Lublin 2006.
 
{{Kontrola autorytatywna}}