Brzdąc: Różnice pomiędzy wersjami

10 lipca 1919 roku o godzinie 16.00 zmarł synek Chaplina, Norman Spencer Chaplin, urodzony zaledwie trzy dni wcześniej (powodem śmierci była wrodzona wada przewodu pokarmowego). Reżyser bardzo przeżył tę stratę<ref>{{Cytuj|autor=Peter Ackroyd|tytuł=Charlie Chaplin|data=2016|data dostępu={{subst:#time:Y2017-m12-d}}27|isbn=9788377856987|wydawca=Zysk i S-ka|s=142|język=pl}}</ref>. Jednak 11 dni później rozpoczął casting na dziecięcego aktora do nowego filmu (początkowo nazywanego ''The Waif''). Zdecydował się ostatecznie zatrudnić [[Jackie Coogan|Jackiego Coogana]] – czteroletniego aktora, występującego wraz ze swoim ojcem, artystą [[wodewil]]owym w Orpheum Theatre w Los Angeles. Chłopiec zachwycił Chaplina, odpowiadając na jego pytanie o to, czym się zajmuje frazą ''Jestem kuglarzem w świecie nabieraczy''<ref name=":0">{{Cytuj|autor=Peter Ackroyd|tytuł=Charlie Chaplin|data=2016|data dostępu={{subst:#time:Y2017-m12-d}}27|isbn=9788377856987|wydawca=Zysk i S-ka|s=143-144|język=pl}}</ref>.

Produkcja filmu ruszyła w sierpniu 1919 roku<ref name=":0" />. Chaplinowi od początku dobrze pracowało się z dziecięcym aktorem, który zręcznie i z dużą łatwością reagował na sugestie reżysera i naśladował jego mimikę. Jacki'emu we wczucie się w postać małego brzdąca pomagali także obecni na planie muzycy oraz emocjonalne sugestie reżysera. Pomogło to małego aktorowi zagrać trudną scenę rozpaczliwego płaczu podczas rozstania z Trampem, spowodowanym interwencją opieki społecznej<ref>{{Cytuj|autor=Peter Ackroyd|tytuł=Charlie Chaplin|data=2016|data dostępu={{subst:#time:Y2017-m12-d}}27|isbn=9788377856987|wydawca=Zysk i S-ka|s=145|język=pl}}</ref>.

Podczas tworzenia filmu Chaplin był w trakcie rozwodu z [[Mildred Harris]]. Obawiając się, że negatyw ''Brzdąca'' może zostać, wraz z innymi dobrami, zabezpieczony na poczet zasądzonej w ramach werdyktu rozwodowego sumy, postanowił wywieźć go poza obszar kalifornijskiej jurysdykcji. Pewnej sierpniowej nocy 1919 roku o trzeciej w nocy Alfred Reeves, współpracownik Chaplina udał się do operatora Rolliego Tothertona i nakazał mu przeniesienie negatywów. Zostały one przewiezione pociągiem w 12 drewnianych skrzyniach, zapakowane w puszki do kawy. Chaplin ukrył się wraz z negatywami w jednym z hoteli Salt Lake City i w pokoju hotelowym rozpoczął montaż filmu<ref>{{Cytuj|autor=Peter Ackroyd|tytuł=Charlie Chaplin|data=2016|data dostępu={{subst:#time:Y2017-m12-d}}27|isbn=9788377856987|wydawca=Zysk i S-ka|s=148|język=pl}}</ref>.