Waldemar Kazanecki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Waldemar Kazanecki''' (ur. [[29 kwietnia]] [[1929]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[21 grudnia]] <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=11555| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Film Polski.pl| praca = | data = | język =}}</ref> lub [[20 grudnia]] [[1991]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Wolański|imię=Ryszard |tytuł=Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej|wydawca=Agencja Wydawnicza MOREX|data=1995|isbn=9788386848058}}</ref>) − polski pianista, dyrygent i kompozytor.

Muzyki uczył się jeszcze w czasie II wojny – prywatnych lekcji udzielał mu Aleksander Wielhorski. Po wojnie, w latach 1945–1949, uczył się w Średniej Szkole Muzycznej (i w tym samym czasie w Liceum Przyrodniczym) w Łodzi. Wyjazd do Katowic i etatowa praca w katowickim radiu pozwoliła mu na prywatne kontynuowanie nauki muzyki pod kierownictwem wykładowcy [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach]] – [[Jan Gawlas|Jana Gawlasa]], u którego studiował teorię muzyki i kompozycję. Naukę kompozycji kontynuował później po powrocie do Warszawy, gdzie w latach 1961–1964 uczył go – również prywatnie – [[Stefan Kisielewski]] <ref name="culture.pl">{{cytuj stronę| url = http://culture.pl/pl/tworca/waldemar-kazanecki| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Culture.pl| praca = | data = | język =}}</ref>.

Podczas pobytu w Łodzi był kierownikiem muzycznym [[Teatr Powszechny w Łodzi|Teatru Powszechnego]], grał też na fortepianie w orkiestrze Braci Łopatowskich. W 1950 otrzymał pracę w Rozgłośni [[Polskie Radio Katowice|Polskiego Radia w Katowicach]]. Został tam członkiem Redakcji Muzyki Rozrywkowej; nieco później był też pianistą w orkiestrze [[Jerzy Harald|Jerzego Haralda]]. Wreszcie został szefem własnego zespołu instrumentalnego (ale jako redaktor muzyczny pracował w radiu do 1959).

objazdowych tras koncertowych) zespół Kazaneckiego rozpadł się. W miejsce dotychczasowych solistów z orkiestrą zaczęli śpiewać: [[Edward Kluczka]], [[Zbigniew Kurtycz]] i Marcel Novek oraz Lidia Czarska i Halina Kaspurowa. W 1961 na miejscu Czarskiej pojawiła się [[Katarzyna Bovery]]. Po śmierci Jerzego Haralda, w 1965, Kazanecki objął kierownictwo Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia w Katowicach. Niedługo potem <ref>{{cytuj stronę| url = http://culture.pl/pl/tworca/waldemar-kazanecki| tytuł = Waldemar Kazanecki „w 1960 wrócił do Warszawy”| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Culture.pl| praca = | data = | język =}}</ref> definitywnie wyprowadził się ze Śląska.

Zamieszkał w Warszawie, przez pewien czas pracował jako dyrektor muzyczny Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych, był też wiceprezesem ZG [[Związek Polskich Autorów i Kompozytorów|ZAKR]]. Komponował muzykę poważną <ref>{{cytuj stronę| url name= http://"culture.pl"/pl/tworca/waldemar-kazanecki| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Culture.pl| praca = | data = | język =}}</ref>, współpracował ze Studiem Eksperymentalnym PR, w [[Darmstadt]] uczestniczył w [[Darmstädter Ferienkurse|Kursach Nowej Muzyki]]. Jego utwory były wykonywane na festiwalach muzyki współczesnej w Jugosławii (Zagrzeb - Biennale Muzyki), Stanach Zjednoczonych (Cleveland), Austrii (Graz - Festiwal „Styryjska Jesień” 1982), Francji, Hiszpanii i in. oraz w Polsce (Wrocław - Festiwal Muzyki Polskiej 1972, Poznań, Warszawa - [[Warszawska Jesień]] 1971).

Pod koniec lat 50. XX w. Kazanecki rozpoczął również współpracę z filmem (a później telewizją) komponując muzykę najpierw do filmów krótkometrażowych (animowanych, dokumentalnych itp.), a potem fabularnych. Po raz pierwszy jego muzykę wykorzystano w animowanym filmie o przygodach profesora Filutka ''„Zryw” na spływ'' (reż. Władysław Neherbecki) z 1956 <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.sfp.org.pl/osoba,30968,1,21647,Waldemar-Kazanecki.html#opis| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Stowarzyszenie Filmowców Polskich.org.pl| praca = | data = | język =}}</ref>. Ostateczny jego filmowy dorobek kompozytorski to muzyka do ok. 40 filmów fabularnych (z najbardziej chyba znaną do ''[[Noce i dnie (film)|Nocy i dni]]'') i kilkuset mniejszych produkcji: seriali telewizyjnych ''[[Czarne chmury]]'' (1973), ''[[Hrabina Cosel]]'', ''[[Dom (serial telewizyjny)|Dom]]'' (1980), 20 filmów oświatowych i prawie 500 krótkometrażowych (m.in. dziecięcych filmów animowanych, w tym ''[[Przygody Bolka i Lolka|Przygód Bolka i Lolka]]'').

Walc z filmu „Noce i dnie” (reż. [[Jerzy Antczak]], 1975) stał się standardem muzycznym. Po dopisaniu tekstu przez [[Agnieszka Osiecka|Agnieszkę Osiecką]], jako piosenka pod tytułem "[[Od nocy do nocy]]", stała się przebojem [[Halina Kunicka|Haliny Kunickiej]].