Restytucja mienia: Różnice pomiędzy wersjami

Przykładem dochodzenia restytucji mienia w [[Polska|Polsce]] są pozwy Polaków żydowskiego pochodzenia o zwrot majątków, które zostały im odebrane, gdy opuszczali oni Polskę po wydarzeniach m.in. [[Marzec 1968|marca 1968]] roku. Wiele pozwów zostało również złożonych i rozstrzygniętych pozytywnie przez sądy w sprawach zwrotu kamienic odebranych w czasach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[kamienicznik]]om.

== Mienie utracone w Polsce podczas II wojny światowej i w wyniku powojennych nacjonalizacji ==

Restytucja mienia pozostawionego w Polsce przez osoby, które później otrzymały obywatelstwo [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] została uregulowana przez [[Umowy indemnizacyjne|układ z [[16 lipca]] [[1960]]. Stroną zobowiązaną do zaspokojenia roszczeń obywateli amerykańskich wobec rządu polskiego, pochodzących sprzed tej daty jest rząd amerykański<ref>[http://michalkiewicz.pl/do_sciagniecia/uklad_miedzy_rzadem_prl_a_rzadem_usa_dotyczacy_roszczen.pdf ''Układ międzyrządowy dotyczący roszczeń obywateli Stanów Zjednoczonych''].</ref>.

Obowiązki państwa polskiego do restytucji mienia utraconego przez obywateli polskich na terenie przejętych przez Litwę, Białoruś i Ukrainę terenów II Rzeczypospolitej zostały określone w [[Układy republikańskie (1944)|Układach republikańskich z 1944 r.]].