Instytut Łączności: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 31:
Profesor inżynier Janusz Groszkowski, polski elektronik o światowej sławie, utworzył w 1934 r. instytut badawczy działający w obszarze telekomunikacji – Państwowy Instytut Telekomunikacyjny. W roku 1951 nastąpił podział tego instytutu na Przemysłowy Instytut Telekomunikacji i Instytut Łączności. Ten ostatni uzyskał w 1958 r. nową siedzibę w Warszawie-Miedzeszynie, powstały również jego oddziały we Wrocławiu (1956), Gdańsku (1962), Pułtusku (1973) i w Warszawie na Służewcu (1987). Poza centralą zlokalizowaną w Warszawie Instytut posiada także oddziały w Gdańsku i Wrocławiu.
 
W swojej historii Instytut miał poważny udział w tworzeniu [[telewizja|telewizji]] w Polsce, zarówno czarno-białej (od 1952), jak i kolorowej (od 1971), jak również istotny wkład w cyfryzację central i transmisji telefonicznych (od 1972) a w latach 90. XXwXX w. w pionierskie prace dotyczące radiofonii i telewizji cyfrowej w Polsce. W latach 70. XX w. i 80. XX w. Instytut był koordynatorem i głównym wykonawcą problemów węzłowych i centralnych programów badawczo-rozwojowych w dziedzinie telekomunikacji.
 
Po przemianach roku 1989 Instytut znacznie rozszerzył działalność rynkową. Laboratoria Instytutu świadczyły usługi homologacyjne i do dziś jego akredytowane laboratoria wykonują badania zgodności urządzeń z wymaganiami zasadniczymi oraz wzorcowanie przyrządów.